Bu kitabı özellikle Farabi 'nin mutluluğun kazanılması kitabının akabinde okudum. Çapraz okumalar icin. Cok beğendim. Özellikle felsefe alanına girmek isteyen yada ilerleyen kişilerin okumasına da fayda görüyorum.
Otobiyografik olması anlaşılmasını kolaylaştırıyor çünkü samimi bir dille yazılmış. Benim gibi felsefe ile inancı bir araya getirmeye çalışan biri olarak el altında bulunduracağım kaynaklardandır.
Gazali hakikat dediği tarafı kanıtlasa da ilerisini açıklamaktan kaçınması ve eylemi uygulamak zorunda bırakmaktadır. Bu konudaki(tasavvuf) tüm kaynaklar eylemi(ibadeti) zorunlu kabul ediyorlar. Ek olarak dini bir alim olarak farabi ve ibn. Sina'nın argümanı olan vahdeti vücudu reddiyelemesine rağmen Muhiddin ibn Arabi (r.a) gibi kendisinden sonra gelen kisinin vahdeti vucud ile dini bir araya getirmesi ve iki taraf arasindaki keskinliği azaltmasıdır. İncelemek isteyenler fususul hikemi okuyabilirler.
