Tüketen insanın üreten insandan daha değerli olduğu bu yanlış ve ahlaksız döneme tahammülüm kalmamıştı artık.
Felsefeye falan meraklı değilim, hatta böyle kahvehane ağzıyla günlük felsefe yapanlara, hayatın anlamı gibi laflar edenlere çok bozuluyorum ama bugünlerde daha da çok kızıyorum. Dünyanın gelmiş geçmiş bütün filozoflarına, bütün şairlerine, bütün yalvaçlarına, bütün ermişlerine kızıyorum, onca kitap niye yazıldı diye düşünüyorum,ne gereği vardı, o kitaplıklar, o konferanslar, o toplantılar, o kendini matah bir şey zanneden politikacılar, benim gibi gazeteciler, dünyayı kurtaracakmış gibi ciddi 100 ifadeleri ile ekrana çıkan çok bilmişler, üniversiteler, ben var ya ben diyenler, hepimizi toplasalar bir incir çekirdeğini doldurmayız diye düşünüyorum.
“Ve yaşama kafa yormayı bir yana bıraktığı için çok daha mutludur. Hakkında düşünemeyecek kadar yaşamakla meşgul. Benim hatam ise bir kere kitapların kapağını açmış olmak.”
Okur Takip Önerileri
Zamanın kumları üzerinde ayak izimi bırakmak için mi ?
İnsan zamanı çizgiseldir; bitmiş gitmiş olması gereken bir geçmişten başlayıp henüz dokunulmamış,kirletilmemiş olduğuna inanılan bir geleceğe uzanan muntazam bir sürekliliktir. Her günün taptaze olaylarla dolu yepyeni bir gün olması, her aşkın bir öncekinden tamamen farklı olması şarttır. İnsan türünün yeniliğe duyduğu iştah doymak bilmez ve ben bu durumun onların hayrına olduğuna pek emin değilim.
