Hayalgücüm benim şansımdı, hücremdeki daracık penceremdi, ışığımdı. Onu kaybetmek, kendimi kaybetmek olurdu. Kendimi ömür boyu gerçekliğin içine kapatılmış bir halde bulmak, bundan hiç kaçamamak. Artık en kötüsünü hayal edememek, onu yaşamaya mecbur olmak. Artık hayal kuramamak demekti.