Hayatın mahalle aralarında aktığı komşuluk ilişkilerinin iyi, konaklarin, bahceli evlerin serinligi olan yıllar Gaz lambasının ışığında içilen nohut kahvesinin ağızda buruk bir tat bıraktığı dönemler. Zamanın yavaş tempoda aktığı, gaz lambasının ışığında oturulan dönemlerde yaşayan Mücella’nın öyküsünü anlatıyor Babasını kaybedince Mücella, annesini babasız kız evlat yetiştirmenin korkusu sarar. Bu korkuyla kısıtlanarak büyütülen Mücella için sınırlar çoktan çizilmiştir. Bahçelerindeki karayemiş ağacından ötesi onun için tehlikeli bir dünya olarak tembihlenmiştir.
Hayatı yasamakla seyretmek arasındaki kara yemişin ötesine geçmez. 1920 ve 1970 arası Türkiyesi Aslında bir yaşanmışlık değil yaşanmamışlık öyküsü Konaktan apartmana, evden daireye, bahçeden balkona, topraktan saksıya, cennetten dünyaya gecilmişti
işte.Mücella. Bir nevi dönem romanı da diyebiliriz. Eski zamanlarda geçiyor Eskiye özlem duyarsanız, komşuluğu, mahalle yaşantısını özlerseniz eğer, açın Mücellayı ve eski zamanlarda kaybolun.ikindilerinde; nohut kahvesinin ağzında bıraktığı o tat eşliğinde geçip giden bir ömür. Sessiz sakin Mücella’nın ömrü..Bana sorulursa kitap naftalin kokuyor..Şimdi biten hikayenin ardından tek isteğim bir fincan kahve️