Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Tuba

Tuba
@Kediciabla
Gazeteci
20 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
"Kalbimin ne kadar boş olduğunu hissediyorum, zira etrafımdaki bütün bu insanlar, içinde öldüğüm bir çöl yaratıyorlar."
Reklam
"İnsan, hiçbir şeye karşı ilgisi, hiçbir şeyden umudu kalmayınca,hayatın her gün değişmeyen tekrarı altında ezilir."
"Ben sana bütün hayatımı, hakiki anlamda ilk defa seni tanıdığım gün başlamış olan o hayatı anlatmak istiyorum. Ondan önce yalnızca bulanık ve karışık bir şeyler vardı, hatırlama çabalarıyla asla derinine inilemeyen bir şeyler, belki toz tutmuş, örümcek ağlarıyla örülmüş, karanlık yüreğimde hiçbirinin bilgisi bulunmayan nesnelerle ve insanlarla dolu bi mahzen."

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
"Nedenini bilmiyorum ama artık hissizleştim. Boğucu yalnızlık duygusundan kimse beni çekip çıkarmıyor."
"Beni anlamıyorlar. Ben bu kulaklara göre ağız değilim."
Reklam
"Ben kötü bir insan değildim. Ne aksi bir adamım,ne de uysal biriyim. Ne alçağın biriyim,ne de namuslu,ne onurlu biriyim,ne bir kahramanım,ne de bir korkak. Ben hiçbir şey olamadım."
"Insanoğlu aptal değilse bile korkunç derecede nankördür. Evet, eşi bulunmaz bir nankör! Bana kalırsa insanın en iyi tanımlanması şöyle olmalı: İki ayaklı nankör bir yaratık. Hepsi bu kadarla kalsa gene iyi. Çünkü böylece en büyük kusuru unutulmuş olurdu. İnsanın en büyük kusuru, Nuh tufanından başlayıp Schlezwig-Holstein dönemine değin süren, alnının kara yazgısı olan erdemsizliğidir. Erdemsizlik ve buna bağlı olarak ölçüsüzlük. Ölçüsüzlüğün erdemsizlikten ileri geldiği çoktandır bilinen bir gerçektir."
"Yaşama dön, hayata bağlan, insanların arasına karış diyorlar bana!.. Demesi kolay ama kırık bir dal nasıl meyve taşısın? Rüzgarların kopardığı, tozların içine karışmış bir yaprak nasıl yeniden yeşersin? Bu gencecik yaşta bunca keder niye? Ben nereden bileyim? Belki de böyle yaşamaktır benim kaderimde yazan, yükü sırtlanmadan yorulmak, koşmadan nefes nefese kalmak.."
"Gitti ve onu bir daha görmedim. Sonsuza dek elveda! Yolu arşınlayan adımlarının ardından havalanan toz bulutu gibi kayboldu gitti. O günden beri o kadar çok düşündüm ki onu! Kim bilir kaç saati bakışlarının cazibesinde, sözcüklerinin ezgisinde kaybolarak geçirdim!"
"Onunla her şeyi paylaşmak zevkinden yoksun kalınca, hiçbir zevki tatmamaya karar verdim."
Reklam
"İç derinliğini hissetmeyenler ve kendilerini maskelere kaptıranlar, ayaklarının altından yer kayar korkusuyla serüvenlere atılmaya cesaret edemezler."
Sayfa 16
"Böyle işte, dünyanın derin anlamını duyar gibi olduğum her seferde, onun basitliği şaşırttı hep beni."
"Çocukken gözün gördüğü her şeyi severdim, gençken yüreğin hissettiği, büyüdüm ve artık hiçbir şeyi sevmiyorum."
"Peki ama neden? Bir amacımız yokken, yalnızca bize verilmiş yaşamı tüketmek için yaşamaya değmez. Böyle olduktan sonra o Schopenhauer'lara, Hartmannlara, Budistlere hak vermek gerek: Amaç kalmayınca hayatın da bitmesi gerekir."
"Kendimi vererek seviyorsam, yalnız aşk bizi kendimize getirdiğine göre en sonunda kendi kendimdim."
Sayfa 39