Gün ışığı
@Kisgunesiiii
Kelimeler de kurşun olabilirdi bazen. Sen yaran görünür değil diye vurulmadın mı sanıyordun?
5 okur puanı
Nisan 2024 tarihinde katıldı
"Ölmekten korkma bir tanem, yaşayamamaktan kork."
Lina ve Kadir KaraKitabı okudu
"Artık atkuyruğundan daha yaratıcı bir şey bulman gerekecek sanırım."
"Dalga gibi," diye fısıldadı parmakları dağılmış saçlarımda dolaşırken. "Gece denize girmek gibi. Seninle ilgili her şey-"
"Karanlıkta ortaya çıkıyor."
"Dalga gibi," dedi yeniden. "Alyeska... Alyeska, kıyıya vuran dalgaya denir."
Sayfa 176 - Naz ve Ezel
Birini sevmekle birinin acılarını sevmek çok farklıydı. Acılarını sevmediğiniz sürece, onları anlamadığınız sürece, onlara katlanamadığınız sürece, sevgi hiçbir şeye yetmiyordu.
Sayfa 173 - Nazlı Aladağ
Okur Takip Önerileri
"Menekşelerin kokusu olmaz derler."
"Menekşeleri sever misin Naz?"
"Benim gülleri ve papatyaları sevmem gerekiyor."
Kaskı başımdan geçirdi.
"Artık ağlayabilirsin," diye fısıldadı. "Kimse seni görmeyecek."
Ağlamaya başladım. Sessizce. Bir fısıltı gibi.
Menekşelerin kokusu olmazdı.
Sayfa 154 - Nazlı'm ve Ezel'im
Ceketimi alıp çıktıktan sonra yağmurun yağmasını istedim, restoranın önünde dakikalarca kendimi sıkarak yağmurun yağmasını bekledim; ağlayabilmek için, saklanabilmek için.
Yağmur yağmadı.
Ama ben ağladım.
Hazır olduğumu düşündüğüm, bana bir etkisi olmayacak sandığım bütün gidenleri göğsümde taşıyordum ve dünyanın en güçlü kızı ben olmalıydım. Çünkü deniyordum, yemin ederim deniyordum ama geçmiş kapalı bir kutunun içinde adımı zikrederken ben, yatağın altında saklanan küçük bir çocuk gibi korkuyordum. Koşarak eve gitmek ve kitaplarıma sarılmak istiyordum; orada kendime bir aile, bir arkadaş, bir sevgili bulmak istiyordum. Herkesi esirgediği bir şevkatle sayfaların saçlarımı okşamasını istiyordum. Ama buradaydım ve hâlâ onları memnun etmeye çalışıyordum.
Sayfa 152 - Nazlı Aladağ