Çok empati kuruyorsunuz Başkomserim," dedi samimi bir tavırla. "Ne dünya bu kadar hassasiyeti kaldırır, ne insanlar bu kadar inceliği... Hakikat çok daha basittir, çok daha acımasız..."
Sanırım olduğumdan daha iyi biri zannediyor beni, daha olgun, daha güçlü. Ama değildim, herkes gibiydim, belki herkesten daha zayıftım, çünkü herkesten fazla yaralanmıştım.
Gelmiş geçmiş en iyi günlerdi, gelmiş geçmiş en kötü günlerdi; hem bilgelik çağıydı hem ahmaklık; hem inancın devriydi hem şüpheciliğin; hem Aydınlık hem Karanlık bir mevsimdi; umudun baharı, umutsuzluğun kışıydı; hem her şeyimiz vardı hem hiçbir şeyimiz yoktu; hepimiz ya doğruca Cennete gidecektik ya da tam aksi istikamete - özetle; şu an içinde bulunduğumuz döneme öyle benzer bir dönemdi ki dönemin, sesi en çok çıkan otoriteleri bu günler hakkında -olumlu anlamda da, olumsuz anlamda da - ancak ve ancak "en" sözcüğü kullanılarak konuşulabileceğini iddia ediyorlardı.
Okur Takip Önerileri
Her insanın bir başkası için sonsuz bir muamma oluşu, üzerinde düşünülmesi gereken muazzam bir hakikattir.
464 syf.
·
Puan vermedi
·
32 günde okudu
İnsan her şeyi anlatamaz , zaten kelimeler de her şeyi anlatmaya yetmez .
O bilinmeyen insan fidanların köklerini toprağa yerleştirirken ne hayaller kurmuş kim, onlara ne umutlarla bakmış, boy atmalarını hangi duygularla gözlemiş..
80 syf.
·
Puan vermedi
Her erdem ve her günah için hayvanlardan alınacak bir ders vardır;hayvanlar, insancıl dünyayı örneklerler.
Sevgi nedir?
Dünyada bana sevgi kadar anlaşılmaz gelen hiçbir şey yoktur; ne insan, ne Şeytan ne de başka bir şey, çünkü sevgi her şeyden daha çok işler ruha. Yüreği böylesine kaplayan, böylesine bağlayan hiçbir şey yoktur. Bu nedenle, onu yöneten silahlar olmayınca, ruh, derin bir uçuruma atılırcasına sevgiye atılır.
“Aptal bir kadın olmadım ama aptal bir kadını oynamışlığım çoktur.”
Frida Kahlo
Ziyanı yok. At aynı ize binlerce kere basarmış. Belki bir gün yine karşılaşırız.
Seviyordu ama özlemiyordu , yanındayım diyordu ama uzaktaydı ; sadece sözler vardı , kendisi yoktu."
Oysa bugün varoluşunun en büyük amacını, asıl nedenini çocuklarda görüyordu. Onların varlığı her insan için en büyük mutluluk, onlarsız kalmak ve onlardan kopmak ise en büyük felâket idi.
