“Goethe’nin Spinoza’dan öğrendiği şeylerden biri buydu. Dördüncü Bölüm’de, ‘İnsan Esaretine Dair’ adlı kısımda bununla alakalı bir pasaj var:
‘Bir insan duygularının esiriyse kendi kendisinin efendisi değildir, kaderin insafına kalmıştır. '
İç dünya denen yer başka
şeylerin yanı sıra aslında süregelen bir intikam trajedisidir.Drama orada içselleşir.Hamlet'in kendi vicdanıyla savaşı sadece vicdanının sesi değil, aynı zamanda o sese karşı çıkmak üzere Hamlet'in çağırdığı sesler de oyunun dramasıdır.
Çelişkili dürtülerimiz kesiştiği
ve bastırılmış duygularımız dışa vurduklarımızla aşık attığı, sarsılmaz görüşlerimizde beklenmedik küçük yarıklar açığa çıktığı sürece hepimiz birer gizli oyun yazarıyız.
"... hayatlarımız sürerken kendimize karşı gitgide daha fazla saydamlaşırız, kendi tutarsızlığımızın daha çok farkına varırız. Hiç kimse bir başkasının sınırından içeri giremez, nedeni de basittir: Hiç kimse kendine ulaşamaz da ondan."