…, kendi iyiliği ve mutluluğuna zerre kadar hayrı olmayan, kendi çürüyüşünün farkında olduğu halde bu çürümenin onu yiyip bitirmesine izin veren bu adam kadar kederli olamazdı.
Yeryüzünde yaşayan en zararlı şey bile
Özel bir yarar taşır bu yeryüzüne;
En yararlı şey bile yanlış kullanılırsa
Yok edip doğru sonucu ulaşır zarara.
Kullanmayı bilmezsen iyi döner kötüye,
Kötü de bazen yücelir erdemmiş gibi.
Romeo:
Ne yaparsın, böyledir çilesi aşkın,
Taş gibi oturmuş bağrıma acılarım.
Benimkine katılınca senin de üzüntülerin Büsbütün artıyor derdim,kararıyor gönlüm.
İç çekişlerin buğusuyla yükselen bir dumandır sevgi
Duman dağılınca tutuşan bir ateş olur âşıkların gözlerinde
Keder indi mi bir kez âşıkların gözyaşlarıyla beslenen bir deniz oluverir
Başka ne olabilir? En akıllıca çılgınlık .
İnsan sürekli yerde yatanların vücutlarına takılıyordu ve bunların bazıları henüz ölmemişti. Siz birine bakarken bile o kişinin ölümün pençesine düşüp yere çökdüğüne tanık oluyordunuz.
“Monpit, hayat budur işte. Hep giden birileri olur. Ne yürek unutur ne özlemler ölür. Bunlar sevgimizde yaşamaya devam eder. Ama birileri, zamanı geldiğinde gitmek zorundadır.”
Seyyid Hanip Haşimi…
İnsan tam umudunu kesmişken ansızın bir şey olur. Hiç beklemediğin bir şeydir bu.
Ya umut ettiğin yerde her şey yerle bir olur ya da umudunu kestiğin yer bir bahçeye dönüşüverir…