Yine saçma sapan bir zihinle hayatını idame ettiren bir adam daha.Bu günde fazlasıyla utandık.Çünkü dediğim gibi bu zihinler bitmez.Bitmeyecek.Umutsuzluk insanların yaşam biçimi oldu.Metroya binince insanların jest ve mimiklerine bakıyorum.Son 3 senedir yaklaşık mutlu insanların sayısı kendi basit analizime göre azalmaya başladı.Özellikle
Hiç unutmuyorum ilk defa ped almaya gittiğimde bakkaldaki adam önce gazeteye sardı daha sonra siyah poşetin içine koydu. Nasıl bir şaşkınlık yaşadım anlatamam. Ayıp görülüyormuşta bilmem neymişte saçma sapan şeyler. Okulun önünde esrar satanlar bile bu kadar ayıplanmıyor. Bütün bunlar özür dileyerek söylüyorum ama pipilerini kutsal gören adamlar ve kendilerini erkeklerden aşağı gören kadınlar yüzünden oluyor. Kadın arkadaşlarımla bazen oturup tartıştıgımda senin bedeninin özel yanı yani doğurganlığının bir sonucu bu, âdet görmek, diyorum. Bununla utanılmamalı ama 21. yüzyılda malesef hala bunu anlatmak zorunda kalıyoruz.
İkinizde harika yazmışsınız durumu..umudum var mı deseniz yok ama..daha biraz önce bir hanım arkadaş ben utanıyorum..siyah poşette vermeleri hoşuma gidiyor..hatta özel olarak bir yerde satılmalı dedi..bu zihniyetleri kendini yenileyerek alttan yeniden geliyor ne yazık ki..
Polisiye kitapları okumayı sevmiyorum. Belki işimi mesai saatleri bitiminde hayatıma taşımak istemediğimden olsa gerek diye düşünsem de, asıl mesele polisiye romanlarını okurken anlatımın bana çok komik gelmesinden kaynaklı. Hakikatten okurken çok gülüyorum. Yazarlar genellikle; Arka Sokaklar dizisinden esinlenerek karakterleri belirleyip