Öncelikle yazarın müthiş bir kalemi var. Hikayenin geçtiği ortami, insanlari ve duygulari okuyucuya çok güzel aktarıyor. Kendinizi kitabin icinde buluyorsunuz, ve tüm olaylar sizin ekseniniz de ceryan ediyor sanki.
Hikayeye gelirsek, (bu benim nacizane görüşüm ) dram sevenler icin eşsiz bir eser. Ama benim gibi sevmeyenlerdenseniz, tam bir iç daralmasi, depresyonun bir alt seviyesi.:)
Hep bir yıkılış,.. hep bir hüsran... Bir yerinde sevindim "tamam" dedim, "bu sefer tamam, hadi dram bulutlari dagiliyor" derken Kemalettin Tuğcu darbesiyle yere serildim...:)
Sonuç iki gun içim karadi, "kahrolsun kapitalizm" derken buldum kendimi en sonunda. Ama yazarin kalemini begenenler icin çok güzel bir şaheser, gonul rahatliğı ile okuyabilirsiniz.