Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.6
AyseL
AyseL
@MmrEsila
386 okur puanı
Ekim 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
112 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Hayatımda yer edinen sayılı romanlardan birisidir Dokuzuncu Hariciye Koğuşu. Romanı incelemekten ziyade, iki yıl önce okumuş olmama rağmen kitabın duygu dünyamdaki yerini aktarmak istiyorum.
Hayat yaşarken idrak edemediğimiz geçmişin anı defteri olma özelliğini kazandıktan sonra okurken hüzünlendigimiz acıklı bir romana benziyor. İçinde mutlu hikâyelerimiz olsa bile "geçmiş" hep hüzünlü gelir bana çünkü biten mutluluklar da acı verir...
Bitmeyeceğini sandığımız en güzel anlarımız bir bakmışız koskoca ömürde bir rüya oluvermiş tıpkı Nüzhet' in aşkı gibi. Aşk, hastalık, ıstırap kitabın belli başlı temaları. Aşk öyle enine boyuna işlenmiyor, hastane odasında geçen çaresizlik daha ağır basıyor. Ve nihayetinde herkes yoluna devam ediyor... İşte beni derinden etkileyen de geçmişte yaşadığımız bir kaç küçük anının bir ömre bedel olacak kadar tesirli olması. Aklıma geldikçe bunları düşünüp kahramanlar adına üzülüyorum halen..
256 syf.
9/10 puan verdi
1940' lı yıllarda İstanbul... Yazarın "Söyle, hangi ilim, hangi şiir, hangi aşk, hangi devlet bu manzaradan daha güzel, daha muhteşemdir?" diye övdüğü, "Buna rağmen burnumuzu kaldırmadan bozuk kaldırımlarda yürüyüp gitmekte devam ediyoruz." diye serzenişte bulunduğu İstanbul...
Vapurda birbirine rastlayan iki yabancı Ömer ve
215 syf.
8/10 puan verdi
Anısı güzel insana, Reşit' e...
Bu kitabın incelemesini sana mektup yazarcasına yapmak istedim ama normal mektuptan farklı olarak zarfa konup pullanmayacak ve görülmüştür mührü basılmayacak...
Bunca yıldır cezaevlerindeki işkencelerle ilgili kitap okumadım, film izlemedim, haber detaylarına bakmadım... Hep kaçtım insan onuruna yakışmayan, kainat
Okur Takip Önerileri
144 syf.
4/10 puan verdi
Aslı Erdoğan' ın okuduğum ilk kitabi o yüzden yazarı ve genel üslubunu hariç tutarak "Kırmızı Pelerinli Kent' i" okurken pek keyif almadım diyebilirim.
Kitapta gerçekle kurgu olmak üzere iki farklı anlatım biçimi var bu sebeple farklı yazı karakteriyle yazılan bölümler gözü epey yoruyor. Rio' nun karanlık atmosferi de üstüne eklenince akıcı olmayan bir kitap oldu benim için.
Ama kitabı bitirdikten sonra bir etki bıraktığını hissedebiliyorum. Genel kültüre katkı sağlayan bir roman. Brezilya' nın yaşantısı hakkında bilgi veren bir kaynak aynı zamanda çünkü yazar bu romanı yazarken iki yil boyunca Rio' da yaşıyor, anekdotlarını paylaşıyor zaten otobiyografik bir roman. Brezilya' da da diğer Güney Amerika ülkelerinde olduğu gibi suç oranının çok yüksek olduğunu, karnaval kültürünü ve futbolunu biliyoruz ama özellikle renkli karnaval görüntüleriyle ön plana çıkan bir kent yaşantısında bu denli bir kaos olduğunu bilmiyordum. Mesela bir pazar günü ritüeline dönüşen havai fişekler Brezilyalıların yaşama sevincini değil uyuşturucu sevkiyatını haber veriyormuş....
Brezilya' yı daha iyi tanımak istiyorsanız ve Özgür' ün insanın ruhunu daraltan yanlızlık öyküsünü merak ediyorsanız mutlaka okuyun. :)
295 syf.
10/10 puan verdi
Şu an büyük bir hayal kırıklığı ve derin bir üzüntü içersindeyim. Ne demek Mehmed Uzun ölmüş...
Daha önce ismini çok duymuş olmama rağmen ilk defa bir kaç gün önce bir kitabını okuyup tanıştım yazarlığınla. Kitap çok etkileyiciydi muhteşemdi ama şimdi konumuz bu deil. Merak edip hayatina bakayim derken daha bir kaç saat önce öğrendim artik hayatta olmadığını.
Oysa ki yaşayan bir efsaneyi okuyup takip etme şansına sahip olduğumu düşünmüştüm kendimce.
"Yitik Bir Aşkın Gölgesinde" şimdi daha acı dolu benim için. Memduh aslında Mehmed imiş.
"Umut nöbetinden, sürgün nöbetinden, aşk nöbetinden, kimsesizlik ve çaresizlik nöbetinden, umutsuzluk nöbetinden sonra şimdi de son nöbet" derken her kelimenin içini doldurmuşsun. Ölüm nöbeti hariç olsaydı keşke. Tamam kaçınılmaz son ama daha yeni tanımıştım seni.
Bütün eserlerini okuyan veya seni daha iyi tanıyan biri olmadigim için kapsamlı bir değerlendirme yapamasam da; duyarlılığın, hüznün, umudun, mücadelen, ruh inceliğin güçlü kaleminden bana geçti bir okur olarak.
Memduh artık yaşamayan 3 kişiye her hafta düzenli mektup yazıyordu hani. En yakın dostu Celadet Bedirhan' a , babasına ve Feriha' ya. Gerçi Feriha hayattaydı..
Demem o ki, bu da benim sana mektubum olsun...
Mezarın Diyarbakırdaymis yani kendi topraklarındasin. Zira Van ve İstanbul hasretiyle tutuşan ve içinde ukde kalan Memduh' un vatan özlemi yeteri kadar acıtmıstı içimi.
160 syf.
8/10 puan verdi
Ah Sabahattin Ali 160 sayfaya sigdirdigin koskocaman hayatin elemini neden hâlâ yüreğimde hissediyorum.
Belki “Benim beklediğim aşk başka! Sevmek ve hoşlanmak başka; istemek bütün ruhuyla, bütün vücuduyla, her şeyiyle istemek başka... " diyen Maria' da bir parça kendimi gördüğüm için.
Belki ben de Raif gibi kendimi bildim bileli bütün günlerimi haberim olmadan ve nefsime itiraz etmeden, bir insanı aramakla geçirmiş ve bu yüzden diğer bütün insanlardan kaçmıştım.
Kuşkusuz Saadeti israf etmekten korkan ve bu yüzden bazı fırsatları kaçırmış olan insanlar daha derinden etkilenecektir bu kitabı okurken.
