İncecik kitap nasıl da taş gibi oturdu kalbime... Gözlerim dolu dolu bitirdim, içim buruk... Yine öfkelendim insanlara, Toprak Ana'ya ihanet eden açgözlü insanlara... Ah Tolgunay ana sen ne kadar yüce yürekli bir insansın, senin köyünün insanları ne kadar temiz kalpliler...
Çocukken okumuştum, hiç aklım ermemiş senin kitabına Cengiz Aytmatov. Şimdi boğazımdaki yumruyla, Toprak Ana'nın son sayfasını kapatmış boşluğa bakıp okuduklarımı sindirmeye çalışırken, bir yandan da okuma listemdeki Aytmatov'un diğer eserlerini okumaya nasıl cesaret edeceğimi düşünüyorum kara kara.
