Esra
@Multisef
Neden mutluluğu, ancak çekip giderken çıkardığı sesle tanıyabiliyoruz?
İstanbul
34 okur puanı
Nisan 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"Şu sonuca vardı tomas: bir kadınla sevişmek ve bir kadınla uyumak iki ayrı tutkudur, sadece farklı değil aynı zamanda da zıt tutkular. Aşk çiftleşme arzusunda (sonsuz sayıda kadına kadar uzanabilecek bir tutku) duyurmaz kendini, uykuyu paylaşma arzusunda duyurur (tek bir kadınla sınırlı olan bir arzu)."
İki insanın karşılıklı sevgisini, birbirlerine söyledikleri sözlerin azlığıyla ya da çokluğuyla ölçemezsin.
536 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Benimse içimdeki öyküyle dışımdaki öykü, onlar birbiriyle hiç uyuşmayacak. bütün ömrüm yazılıp da üzerinden kırmızı kalemle geçilivermiş iptal serüvenlerinden ibaret kalacak"
İkimizin de bütün güzelliklerinden ibaret
ikimizin de bütün zaaflarından münezzeh
ama asla "mükemmel" kadar tahammül edilemez değil.
Çünkü aşkın ne olduğu belli değildi.
aşk için bütün yollar kapalıydı oysa aşktan başka çıkar yol yok gibiydi.
Dostluk, bir insana yalnızca belleğinin doğru çalışmasını sağlamak için gerekli. Geçmişini anımsamak, onu hep sırtında taşımak, dedikleri gibi, belki de insanın kendi "ben"ini koruyabilmesi için gerekli tek koşul.
Onlar bizim aynamız; belleğimiz; onlardan hiçbir şey beklemiyoruz, yeter ki zaman zaman o aynayı parlatsınlar, parlatsınlar ki yüzeyinde kendimizi görebilelim.
Özlem mi? Karşısında oturduğuna göre, ona nasıl özlem duyabilirdi ki? İnsan, var olan birinin yokluğundan nasıl acı duyabilir?
-İnsan, sevdiği adamın karşısında özlemle yanabilir; onun gelecekte var olmayacağını seziyorsa, sevdiği adamın ölümü, görülmemekle birlikte daha o zamandan varlığını duyuruyorsa.
Ölüm düşüncesi yanında öteki tüm konular boştu.
Pervane olana, mumun ayağı dibinde canını feda etmek düşer.
Aşk odu evvel düşer mâşûka andan âşıka
Şem'i gör kim yanmadan yandırmadı pervaneyi.