Tanrılar niçin yükseltir insanları, diyor:
Bir gün onlara kızmaya hak kazanmak için.
Gösterilmeyen sevgi çok kez sevgi olmaktan çıkar.
Okur Takip Önerileri
Muhteris tekrar paylaştı.
Gönlümde yazdığım bu son ağıta
Nâzîre yaparak coşan dalgalar!
Hastası olup da geç vakit hekim
Arayanlar gibi koşan dalgalar!
Sizin de elbette var bir sızınız,
Bundan mı geliyor korkunç hızınız?
Beni de beraber alır mısınız
Kederle kabarıp şişen dalgalar?
Sizinle paylaşsak bu korkunç gamı;
Bitmiyor bu sonsuz ecel akşamı.
Bilmem ki bundan mı titriyor gemi
Ey dalgakıranı aşan dalgalar!
Hey Atsız! Çöküyor eski bir direk.
Baksan da dünyaya titremeyerek
Hepimiz beraber haykırsak gerek
Ey bela dehrinde pişen dalgalar!
Hüseyin Nihal Atsız
Yalnız Roma İmpratorluğuna hizmet etmesi gereken Antonius, tam anlamı ile Mısır'ı temsil eden Kleopatra'nın büyüsüne kapılır, bu iki dünya arasında bocalayıp durur, ne aşkından vazgeçebilir, ne de askerliğinden. Bir eleştiricinin dediği gibi, bir ayağını Mısır'a bir ayağını Roma'ya dayayarak dev bir heykel misali dimdik yükselmek isterken, yıkılıp gider.
Muhteris tekrar paylaştı.
Dudaklarında anladığını belli eden samimi bir gülücük dolaştı. Aslında anlayışlı olmaktan öte bir gülüştü. Hayatta dört ya da beş kez görebileceğiniz ender gülüşlerden biri. Karşısındakini sonsuza dek rahatlatabilirdi. Bir an sonsuzlukla yüz yüze gelmiş ve tüm gördükleri içinde sizi seçip, size yönelmiş duygusu veriyordu insana. Sizi, istediğiniz ölçüde anlayan, size kendiniz kadar inanan ve karşınızdakine en iyi halinizle göründüğünüzü kabul eden bir gülüş!
Sayfa 48Kitabı okudu
"Eğer harflerinizi sıcak yapmazsanız, insanların sıcak fikirlerini sergilemelerinde işe yaramazlar -bir kutu çivi gibi durur... Bilahare, 1935'e uygun düşen bir yazı karakteri yapmak istediğim kesin ama sıcak bir şey olmasını istiyorum- o kadar kanlı canlı bir şey olsun ki görür görmez üstünüze atlasın." (Dwiggins unutulmayan sözler söyleyen biriydi: "grafiik tasarım" teriminin mucidi odur.)
Yazı karakterleri artık 560 yaşında. Peki 1990'larda Matthew Carter adlı bir İngiliz, bilgisayarında Verdana ve Georgia'yı yarattığı zaman, A ya da B'yi daha önce hiç görülmemiş bir şekle sokabilir miydi? Peki, nasıl oldu da onun bir arkadaşı Gotham'ı tasarladı ve bu yazı karakteri Barack Obama'yı alıp başkanlığa götürdü? Bir fontu bir başkana, Amerikalılara, İngilizlere, Fransızlara, Almanlara, İsviçrelilere ya da Yahudilere has kılan şey nedir tam olarak?
Muhteris tekrar paylaştı.
Gece gündüz tek düşüncem
kasıklarımdaki ince sızı
artık kimseyle sevişemem
anladım sevişmek kırmızı
Jilet yiyen kız merih'li gecem
birlikte bulacağız belâmızı
sonumuz kuşkusuz cehennem
kırmızı! kırmızı! kırmızı!
"Ülkenin bozulan düzeninden uzaklaşmayı değil, onu düzeltme yollarını aramayı tercih edenlerdi bunlar."
