Nanoo
@Nanoo
kishi kaisei
33 okur puanı
Mayıs 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
"Bilirsən, həyat qısadı, az və qısa olan şeydə məna tapmaq çətindi."
"Nə yaxşı ki, gecə var, yoxsa biz nə vaxt pıçıldaşardıq?!"
Bir kitap okudu
128 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
"İstismarcı aileleri olan ve sonunda yine incinecekleri yuvalarına dönmeye devam eden hastalarımı düşündüm. Travma yaşayan insanlar, kendilerine tanıdık gelen ortama gitmeye mahkûm muydular? Eğer öyleyse bunun nedeni neydi, güvenli ve keyifli ortamlara ve etkinliklere bağlanmalarına yardım edilemez miydi?"
"...pek çok insan sadece vazgeçer."
"Bedeninizin tüm gerçekliğini, tüm ilkel yönleriyle kabul ederseniz yaşamınızı dolu dolu sürdürebilirsiniz."
"Bir hastaya arkadaşlarınıza ya da çoçuklarınıza yapmayacağınız bir şey yaparsanız , istemeden hastanın geçmişinden bir travmayı yeniden canlandırıp canlandırmadığınızı da hesaba katmalısınız."
"Tavmanın yalnızca geçmiş bir zamanda gerçekleşen bir olay olmadığını öğrendik. O aynı zamanda zihinde, beyinde ve bedende iz bırakmaktadır. Bu etkinin devam eden sonuçları insan organizmasının şu anda nasıl yaşayacağını da belirler. Travma zihin ve beyin üzerinde kökten bir değişim yaratır ve algılarımızın yönetilmesini yeniden düzenler. Yalnızca nasıl düşündüğümüzü ve ne düşündüğümüzü değil aynı zamanda düşünme kapasitemizi de etkiler."
Şu anda okuyor
%10 (48/462)
"Hiç bir ilaç, kötü geçmiş bir çoçukluğu düzeltmiyor."
"Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden ?
Bilmem, bu yanardağ ne biçim korla tutuştu ?
Pervane olan kendini gizler mi alevden ?
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu..."
Ruh Adam
"Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi mesela,
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
yani bütün işin gücün yaşamak olacak.
yaşamayı ciddiye alacaksın,
yani o derecede, öylesine ki,
mesela, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,
yahut kocaman gözlüklerin,
beyaz gömleğinle bir laboratuvarda
insanlar için ölebileceksin,
hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
hem de en güzel en gerçek şeyin
yaşamak olduğunu bildiğin halde.
yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,
hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
yaşamak yanı ağır bastığından."
Nazım Hikmet Ran
Dünyanın en tuhaf mahlukusun yani, hani şu derya içre olup deryayı bilmeyen balıktan da tuhaf. Ve bu dünyada, bu zulüm senin sayende. Ve açsak, yorgunsak, alkan içindeysek eğer ve hala şarabımızı vermek için üzüm gibi eziliyorsak kabahat senin, -demeğe de dilim varmıyor ama - kabahatin çoğu senin, canım kardeşim!
Nazım Hikmet Ran