Acının, zorluğun, öfkenin, çaresizliğin ve gözyaşlarının izleri deneyimle silinebilir.Şükran dolu gözyaşları bile her zaman dökülmek zorunda değil. Ancak yozlaşmış benliğimin, hala eski benliğim olduğu başkaları tarafından kabul gördüğünde hissettiğinm sevinç gözyaşları hiç şüphesiz öldüğüm güne kadar peşimi bırakmayacak.