Ülkenin her yerinden işgal haberleri geliyor. Bir radyonun başında haberleri dinliyorsun acaba buraya da gelir mi diye düşünüyorsun. İçini bir korku kaplıyor. Sonra korktuğun başına geliyor, sevdiklerini kaybediyorsun çıkar çatışmaları uğruna. Evinden, hayallerinden koparılıyorsun. Sürükleniyorsun durmadan nereye gittiğini bilmeden. Evini bombalıyorlar, çocukların, kocan her şeyini kaybetmekle her gün sınanıyorsun. Korkuyla yatıp korkuyla kalkıyorsun. Korku.. O duygu sarıyor tüm benliğini kaçacak yer bulamıyorsun.
Nasıl bir insan vicdanı bunları yapabilir aklım almıyor. Nasıl bir zihniyet insanları buna mahkum eder bilmiyorum. Böyle bir yaşam düşünemiyorum. Hem yurdundan ediliyorsun sonra bir de mülteci olarak gittiğin ülkede ötekileştiriliyorsun. Çok ağır, çok zor bir durum. Bu kadar ağır bir durumun içinde güçlü kalabilmesine hayran kaldım Tanturalı kadının. Umudunu yitirmeyişi, evinin anahtarını sürekli boynunda taşıması çok etkileyiciydi.
Bazı şeyleri sorgulamamı sağladı ve müthiş bir duygu seliyle baş başa bıraktı beni. Çok etkileyiciydi. Umarım bu zulüm sona erer ve bir daha tekrarlamaz kendini.
