"İnsan düşünse kendinden nefret eder. Ben fikre çok kapıldım. Bence insan hayvanların en sefilidir. Çünkü zevk ve zekâ gibi iki manevi kuvvetin sahibi olduğu hâlde öteki hayvanlar kadar pis ve âdi olmaktan kendini kurtaramaz. Göre göre, bile bile bu âdiliğe tahammül eder."
Cesurluk, cömertlik, doğruluk, samimilik, ilim, zevk, hassasiyet, hülâsa büyük kalp ve büyük kafa... İnsanlar bunlara ne kadar az ehemmiyet verirler. Birçokları bu kelimeleri süs için kullanırlar.
Savaş kanlı çizmeleriyle insanları kırk yıl çiğneyip ezebilir, onları öldürebilir, her şeyi yakıp yıkabilirdi ama, insan denen varlığa baş eğdiremez, değerini düşürüp onu gerçek anlamda mağlup edemezdi.