Cemal Süreya bir kalpten soğumayı ne kadar güzel anlatmış: baktım sana kızgın değilim, kırgın değilim, dargın değilim. kısacası ben artık sana 'hiçbir şey' değilim..
Ama bir noktada, belki de içgüdüsel olarak, insan geri döner ve arkasındaki bir kapının kapanarak dönüşü olanaksız kıldığını fark eder. İşte o zaman, bir şeylerin değişmiş olduğunun ayırdına varırız.