Siz hiç gökten mahrum bırakılmış bir kuş gördünüz mü?
Ben gördüm,
İçimdeydi...
Acılar içinde bir kafesteydi,
Acıyla doğup acıyla öldü,
Kimse...
Kimse görmedi belki de onu....
Sevgiye de sosyallige de ihtiyacımız var. Manevi donanımla anlatmak istediğim şey aslında doğru bilgi ithalatı. Düşünme yeteneğini ve eleştiri kabiliyetini geliştirme. Kendine yönelme. Bunları aştiktan sonra doğru yanlış kavramları yeniden şekilleniyor. Hatta sevgi anlayışı bile yeniden anlam buluyor. Ezber evreninde her zaman yalnızlık vardır ama içselleştirilmiş bir evren yalnızlığın bilinciyle hareket eder ve bağımsız bir farkındalık dolayısıyla kısmı bir özgürlük sağlar.