Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Patili Kitaplı
Patili Kitaplı
@Patili_Okur
Bilgisayar Prog.
Önlisans
Ankara
Ankara, 1988
143 okur puanı
Mayıs 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Kitabı elimden bırakamadım,beni içine çektikçe çekti.Hikaye 1930lu yillarda geçiyor,Lilly albino olduğu için annesi tarafından tavan arasında bir odaya hapsedilmiş,dış dünyayla hiçbir bağlantısı yok, yağmur nasıl birşey, ağaca topraga dokunmak nasıl bir his,hava nasıl kokar, hiçbir şey bilmiyor.Dokuz yaşında annesi onu Barlow Kardeşler Sirki'ne satıyor ve Lilly sirkte ucubeler gösterisinde yer alıyor.Ve hikayenin bundan sonrasında acıklı anlar başlıyor.
Ellen Marie Wiseman eski zamanlarda daha baskın olan bir toplumsal soruna değinmiş.Kitapta gerçek bir olay olan asılarak idam edilen Fil Mary'nin(kitaptaki adı Pepper) hikayesini de geçirmiş.
Çok severek merak içinde okudum.Wiseman sevdiğim yazarlardan, yazdığı kitaplar gerçeklik payı yüksek olduğu için keyifle okunuyor.
Öyle etkileyici bir kitap okudum ki...Arkadya Yayınlarının gerçek hikayelerden esinlenilmiş kitaplarını seviyorum.Öksüzler Treni de gerçeklik barındırdığı için beni içine çekti.
1854-1929 yılları arasında Amerika'da Öksüzler Treni adı verilen trenler binlerce öksüz çocuğu taşımış.Trenin durduğu her istasyonda çocuklar dizilirmis ve kasaba halkıda toplanarak çocukları incelerlermis.Kimisi ciftliklerinde çalışacak bir işçi ararmış,kimisi de ev işlerinde yardım edecek bir temizlikci.Şanslı olan cocuklar ise (azınlıkta olanı) çocuğu olmayan aileler tarafından evlat edinilirmis.Secilmeyen cocuklar ise tekrar trene bindirilerek bir sonraki istasyona götürülürmüş.Çocukların gittikleri yerlerde gördükleri şiddet, acımasızlık cabası...
Hikayede adı geçen Vivian'da bu çocuklardan birisi,pek çok ev geziyor ve sayısız acılar çekiyor.Vivian'a üzülsem de hikayenin sonunda kendi çocuğunu evlatlık vermesine kızdım,kocası öldüğü için yaşadığı acının etkisiyle bebeğini doğar doğmaz evlatlık veriyor.Maddi durumu iyiydi, yardımcı alabilirdi yanına diye düşünmeden edemedim.Üstelik kendisi türlü acılar yaşamışken bu yollardan geçmişken,kendi evladını vermesi maalesef üzdü beni.Yazar burda tabiki beklemediğim şekilde kitabı sonlandırarak ters köşe yaptı.
Özetle kitabı sevdim, yazarın büyükbabası da öksüzler trenindeki cocuklardanmış ve yazar bu konuda çok araştırma yapmış.Zaten okurken de dolu dolu bilgilerle yazıldığı anlaşılıyor.
Kitabı geçen yıl okurken yarım bırakmıştım.Bu yılın ilk kitabı olarak baştan başlayarak okumak istedim.Kitap Eugenie Grandet 'in masum temiz saf aşkını anlatsa da,beni aşk konusu sarmadı.Ben Grandet Babayı okumaktan zevk aldım diyebilirim.Grandet Baba fakir bir aileden gelerek Fransız Devrimi sonrasında hatrı sayılır bir servetin sahibi oluyor.Ayrıca zengin bir ailenin kızıyla da evlenerek güç birliği yapmış oluyor.Grandet Baba fakirlikten geldiğinden olacak ki cimrinin önde gideni.Evde herşeyi tane tane gram gram hesaplıyor.Eşine ve kızına zenginlik içinde fakirlik yaşatıyor.Kızı Eugenie Grandet ise evlerine gelen kuzenine aşık oluyor.Olay örgüsü de bu noktadan sonra başlıyor gibi aslında.Yemeyenin malını yerler sözünün karşılığı kitapta tam olarak yer alıyor.
Kitaba ilk başladığımda sıkılıp yarım bırakmıştım,bu sefer başlarken beklentimi düşük tutarak başladım ve okuması daha rahat oldu.Konusu güzel,anlatımı güzel.Okumak isteyenlere tavsiyemdir.
Okur Takip Önerileri
Kitap gazeteci Elif'in ağzından yazılmış.Günlük tarzındaydı,haliyle edebi bir yönü yok.Okurken hadi canım bunu da söylememiştir dediğim yerler tabiki de oldu,abartı geldi bazı kısımlar.Bir yandan da Pucca'yı anımsattı.Ama modern özlü sözler güzeldi,yerinde tespitler yapılmış.Çerez bir kitaptı, dışarı çıkarken genellikle yanıma aldım ve okudum.Malum kalabalıkta sesler arasında fazla kafa yormayacak kitaplar okumak daha iyi oluyor.
Böylesine etkileyici bir kitabın hakettiği değeri görmesini ve daha çok kişiye ulaşıp okunmasını dilerim...Hikaye İkinci Dünya Savaşı döneminde geçiyor.Hitler'in kurduğu o acımasız düzeni yüzünüze pat pat çarpıyor.Zaten yazar Shari J.Ryan' da soykırımdan kurtulan iki kişinin torunu olduğu için,kendisine anlatılan gerçekliklerden esinlenerek yazmış kitabı.Hans yakalanarak Dachau toplama kampına götürülür ve bu sırada sevgilisi Matilda hamiledir.Matilda doğum yaptığında,babası bir Yahudi'nin çocuğunu doğurduğu için Matilda'nın kızı Runa'yı iki haftalıkken Amerika'ya giden bir gemiye verir.Matilda bir daha kızını göremez.Hans ve Matilda'nın yolları tekrar kesişiyor tabiki hikayemizde,ancak fazlaca bilgi vermeyeceğim.Çünkü ben kitabı nasıl bir heyecanla okuduysam,kitabı okuyacakların da aynı şekilde okumasını isterim.Arkadya Yayınları'nın gerçek hikayelerden esinlenilerek yazılmış kitaplarını beğeniyorum.Bu kitabı da elimden bırakmadan soluksuz okudum.Matilda'nın acısı,hayata tutunma çabası, çaresizliği,arayışı,umudu...Hepsine şahitlik etmek güzeldi.Toplama kampı,gaz odaları,krematoryumlar ve daha bir sürü zalimlik...Kitabı bıkmadan usanmadan saatlerce anlatabilirim sanırım.Bu tarzda Nazi dönemine ait gerçekliği barındıran kitapları sevenlere tavsiyem Erik Ağacı 'nı da okumalarıdır.O da eşsiz etkisi uzun süren bir kitaptı.
Zülfü Livaneli'nin kitapları kendine has tarzıyla gayet akıcı oluyor.Kitapta Osmanlı dönemindeki taht oyunları harem ağası Süleyman'ın dilinden anlatılmış.Padişah ve köle kavramı da çok iyi anlatılmış.Duygular çok güzel işlenmiş.Masalsı bir hava var romanda ancak anlatılanların gerçekliği de tartışılmaz.Keyifli bir okumaydı, eğer vaktiniz varsa bir günde bitebilecek bir kitap.
Seyde ve İsmail daha yeni evlenmişken,ülkeleri bir savaşa girer.Köyün delikanlıları askere alınırlar,İsmail'de savaşmak için gider.Fakat bir gece savaştan kaçarak evine döner.Ve köyde bir mağarada saklanmaya başlar.Seyde İsmail'e geceleri yemek götürür,kimseye de sezdirmez.Gelgelelim tanıdığı sevdiği o adam,kaçak olarak geçirdiği her gün başka birisine dönüşür.Seyde elindeki kısıtlı erzagini kullanir fakat İsmail doymak bilmez, sürekli daha fazla yemek ister.Bir gün Seyde'nin komşusu Totoy'un ahırından ineği çalınır.Totoy'un kocasi savaşta şehit olduğu için 3 çocuğuyla bir başına kalmıştır ve erzaklari da kalmadığı için ineğin doğum yapmasını ve süt vermesini bekliyorlardi.Seyde ineği kocasının çaldığını ve kestiğini farkeder ve kocasi da acimasizca kendisini savunur.Ve o anda anlar ki İsmail onun sevdiği İsmail değildir, vatanına ihanet edip savaştan kaçan adam onun kocası sevdiği adam olamaz.Muhtara ve askerlere kocasinin yerini göstererek yakalatır.Bu esnada da kocasıyla yüz yüze gelir ki kitap ismini buradan almıştır.
Hikayenin spoilerini vermis gibi olsam da olaylarin detayli yüzünü anlatmadim,okuyanlar bilirler.Dün akşam kitaba başlamıştım ama geç saat olduğu için bırakmıştım elimden okumadan.Bugün ise elime aldığım andan itibaren bir solukta okudum, bırakamadım,zaten kısa bir hikaye.Okuması son derece keyifli.
Kitabın ismini görünce muhakkak okumalıyım dedim.Kısa kısa 13 hikayeden oluşuyor,ilk 3 hikaye üzücüydü.Evimde kedim olduğu için sanırım ilk hikayelerde de malum bahsi geçen kediler ölüyor,beni fazlasıyla üzdü.Hikayelerde kedilerin öldüğü spoilerını önceden almış olsaydım o 3 hikayeyi okumazdım kesinlikle.Diger hikayeler daha iyiydi, tebessüm ettirici yönleri vardı.Ama hikayelerde kedilerin yaramazlıklarına daha fazla yer verilmesini isterdim :) Kedilerin davranışları iyi gözlemlenerek yazılmış bir kitap olduğu okurken anlaşılıyor.Ve gerçekten de anlatılmak istendiği gibi,evinizde bir kediyle yaşamaya başladığınızda evdeki o pozitif enerji katlanarak artıyor.Hayvanların insanlar üzerinde farklı bir etkisi olduğu kesin :)
"Baş koymuşum Türkiyemin yoluna
Düzlüğüne yokuşuna ölürüm
Asırlardır kıratımı suladım
Irmağının akışına ölürüm Türkiyem"
dizelerin sahibi Dilaver Cebeci'nin Tataristan'a seyahatini okumak güzeldi.Tatar-Türk büyüklerine de çok güzel bir şekilde değinmiş kitabında.Özellikle de Süyüm Bike'ye yer vermesi, anlatması bir kadın olarak gururlandırdı beni.Güzel yerler gezmiş ve güzel bir eser bırakmış.Ruhu şad olsun Dilaver Cebeci'nin.
Akıl ve Tutku yazarın ilk kitabıymış,bende Gurur ve Önyargı'dan önce okumak istedim.Kitapta İkinkızkardeş olan Elinor ve Marianne'nin gönül ilişkileri, evliliğe dair planları,hayat görüşleri konu alınmış.Elinor mantığıyla davranışlarını kontrol altına alabiliyor,Marianne ise tam bir tutku insanı, çoğu davranışında mantığı devre dışı bırakıyor,kalbiyle hareket eden bir karakter.Elinor ne kadar naif biriyse,Marianne tam tersi bir karakter.Kitap su gibi akıp gitti,klasik eserlerde betimlemelere boğulmalara alışmışız,ama Akıl ve Tutku'da böyle bir durum söz konusu değil, dolayısıyla okuması daha bir hızlı oluyor.Kitap kendi içinde 1.kitap,2.kitap ve 3.kitap olarak ayrılıyor.Ve hepsi de yine kendi içerisinde bölümlere ayrılmış.Dolayısıyla okuması daha planlı oldu benim açımdan, benim gibi takıntılı okurlar için güzel bir durum.Kitap okurken bölümlere ayrılmışsa,okuma molalarımı bölüm bitimlerinde veriyorum.Eğer bölümlere ayrılmamışsa küsüratsız sayfalarda mola veriyorum (50-100-150 gibi).Bu yüzden bu kitabı okumak benim için keyifli oldu.Bölümlere ayrılmamış kitapları okumak biraz yorucu oluyor benim açımdan.Yazarın yazım dilini de sevdim,okuyucuyu yormamış,gayet sade bir dil kullanmış.Bu da kitabı akıcı hale getirmiş.
Anton Çehov'un yazım tarzını seviyorsanız Köpeğiyle Dolaşan Kadın'ı mutlaka okumalısınız.Kitap 37 tane öyküden oluşuyor,ismini içerisindeki bir öyküden almış.En beğendiğim öyküler Aşçı Kız Evleniyor,Besleme,Köpeğiyle Dolaşan Kadın,Köylü Kadınlar,Boyundaki Anne Nişanı oldu.Öykülerin bazıları 6 sayfalık,bazıları 10-15 sayfalık,bazıları da 40-50 sayfalık.Bu şekilde kısa öyküler olunca da okuması daha keyifli oluyor.Öykülerin bir kısmı gülümsemeli,bir kısmı da dram,psikoloji iceriyor.Her başlıkta farklı bir ruh halini okumak güzeldi.Yalnız bendeki kitap İş Bankası Yayınları'nın 11.baskısıydı ve kelime hataları vardı.Kelimelerin yanlış yazılması okurken beni biraz rahatsız etti,keyifli giden okumamın tadını kaçırdı diyebilirim.Onun dışında severek okudum.
Ah Aziz Bey Ah !
Burnu düşse eğilip yerden almaz dediğimiz insanlar vardır ya hani,kitaptaki Aziz Bey tam da öyle bir karakter.Babası ne kadar çabalasa da düzgün bir işi, düzgün bir hayatı olmamıştır Aziz Bey'in.Hatta babasından nefret etmiş,fakat zamanla yaş aldıkça ne acıdır ki babasına benzediğini çok acı bir şekilde farketmiştir.Üstelik bu arada geçen süreçte aşık olmuş,terkedilmiştir.Sonrasında hoşlandığı bir kızla evlenmiştir,ancak ne yazık ki kibrine kapılıp eşini ihmal etmiş, eşine sanki evdeki bir eşyaymış gibi ruhsuz davranmıştır.Eşi de yok sayılmanın,görmezden gelinmenin acısına daha fazla dayanamayarak vefat etmiştir.Aziz bey eşinin ölümünden sonra kişiliğinin ve davranışlarının farkına varmıştır.Nefret ettiği babasının annesine davrandığı gibi Aziz Bey'de aynı şekilde eşine davranmıştır.
Kitabı 2 saatlik bir süreçte aralıksız okudum.Ayfer Tunç'un kalemini daha da sevmeye başladım.
İvan İlyiç'in hastalığa yakalanarak,adım adım ölüme gittiğini bilmesi... Etrafındakilerin onu hastalığıyla ilgili samimiyetsiz teselli etmeleri,İvan İlyiç'in öleceğinin farkında olması...Duygu geçişleri,ölüm korkusu,bedensel ve ruhsal acılar o kadar güzel işlenmiş ki,insan okurken kendisini o acıların içinde buluyor.Kitabın sonu çok vurucuydu...Tolstoy'un kitaplarında okuyucuya duygu aktarımları müthiş,İvan İlyiç'in Ölümü'nde de aynı şekilde.Kitap kısa bir kitap ama bana göre bir çırpıda okunulacak bir kitap değil,keyifle sindire sindire okumalı...
Saramago'nun kendine has tarzıyla kaleme aldığı öykü...Okumak keyifliydi,ah kral sende ne hediye meraklısıymışsın yahu diyerek başladım...Bilinmeyen bir adayı arama öyküsü gibi bir izlenim olsa da,konu bambaşka bir yere gidiyor,kendini arama, benliğini bulma öyküsü.60 sayfalık masal tadında bir öyküydü,keyifle okudum...
Kitap yarışma zamanından kitaplığımda duruyordu,o zaman da vaktim olmamış ve okuyamamıştım.Kitap Ertuğrul Gazi'yi mi anlatıyor yoksa bir derviş yada bir sahabeyi mi anlatıyor anlamadım.Tarihi bir roman diyemeyiz,daha çok masalsı bir havası vardı.Kadınların yerden yere vurulması,aşağılanması da cabası....Beğenmedim...Kitabın elle tutulacak bir yanı yoktu bana göre.
