Okur Takip Önerileri
Bu da ne? Canım sevgilimin avucunda bir şişe!
Demek ki, zehirden sevgilinin bu vakitsiz ölümü.
Cimri! Hepsini içmiş; bir damla bile
Bırakmadın demek kavuşabilmem için sana?
Öyleyse dudaklarından öperim,
Orada bir parça zehir kalmıştır belki;
Bir zamanlar hayat veren dudakların
Bu kez son versin hayatıma.
Sayfa 128 - Türkiye iş bankasıKitabı okudu
- Binlerce kez iyi geceler sana!
- Binlerce kez beter olsun gece, senin ışığın yoksa.
Sayfa 44 - Türkiye iş bankasıKitabı okudu
Denizler gibi derin sana olan sevgim.
Sana ne kadar verirsem, o kadar çoğalıyor bende kalan,
Sonsuz çünkü ikisi de.
Sayfa 43 - Türkiye iş bankasıKitabı okudu
Yeni bir ateş söndürür başkasının yaktığını,
Yeni bir acıyla hafifler eski bir ağrı
Sayfa 15 - Türkiye iş bankasıKitabı okudu
- Beni dinle ve onu düşünme, unut!
- Öğret bana, nasıl unutulur düşünmek?
Sayfa 13 - Türkiye iş bankasıKitabı okudu
Ah, uzaktan nazik görünen aşk
Nasıl da acımasız ve kaba denediğinde!
Sayfa 11 - Türkiye iş bankasıKitabı okudu
Düşünceliyken insan yalnızlığı sevdiğinden
Ben bile yorgun benliğime fazla geldiğimden
Onunkine değil, kendi gönlüme uydum,
Benden kaçandan kaçtım seve seve.
Sayfa 9 - Türkiye iş bankasıKitabı okudu
"Manon bir çölde ölmüştü, doğru, ama ayrıca ruhunun tüm gücüyle kendisini seven bir adamın kollarında ölmüştü. Oysa tıpkı Manon gibi kötü yola düşmüş ve belki onun gibi tövbe etmiş olan Margurite, gördüklerime bakılırsa, görkemli bir lüksün ortasında, geçmişinin yatağında ama ayrıca Manon'un gömüldüğü çölden çok daha acımasız, geniş, kurak bir kalp çölünde ölmüştü."
Sayfa 24 - Can yayınlarıKitabı okudu
"Göz görmeyince gönül katlanır derler..."
"Bence gerçek, niteliği ne olursa olsun, belirsizlik kadar korkunç değildir."
Sayfa 49 - Türkiye iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
"Bilir misiniz, karanlık gecede ormanda yürürken, uzakta bir ışıkçığın parladığını gördüğünüzde, artık ne yorgunluğu, ne karanlıkları, ne de yüzünüze çarpan dalları hissedersiniz...
Yazgım beni yerden yere vurmaktan vazgeçmiyor hiç. Dayanılmaz acılar çekiyorum kimi zaman ve uzakta bir ışıkçığım yok... Kendim için bir şey beklediğim yok artık, insanları da sevmiyorum... Uzun süredir hiç kimseyi sevmiyorum..."
Sayfa 35 - Türkiye iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
"Dünyayı haydutların, yangınların değil de, nefretin, düşmanlığın, bütün bu küçük didişmelerin mahvettiğini anlamanız gerekir...Sizin işiniz homurdanmak değil, herkesi barıştırmak olmalı..."
Sayfa 27 - Türkiye iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
"Ormanları düşüncesizce mahvediyorsunuz ve çok geçmeden yeryüzünde hiçbir şey kalmayacak. Tıpkı bunun gibi, insanları da düşüncesizce mahvediyorsunuz ve sayenizde çok geçmeden yeryüzünde ne sadakat, ne iffet, ne de özveri kalacak. Sizin olmayan bir kadına neden ilgisiz kalamıyorsunuz? Çünkü hepinizin içinde bir yıkma, yok etme şeytanı var. Ne ormanlara, ne kuşlara, ne kadınlara, ne de birbirinize acıyorsunuz..."
Sayfa 18 - Türkiye iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
"Zaten yaşam dediğimiz şeyin kendisi de öylesine sıkıcı, aptalca ve kirli ki... Yutuyor insanı. Çevren tuhaf kişilerle dolu, baştan aşağı tuhaf kişilerle. Onlarla birkaç yıl yaşayınca da, farkına varmadan tuhaflaşıyorsun sen de. Kaçınılmaz bir yazgı bu."
Sayfa 4 - Türkiye iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
"Bana bir önyargı verin, dünyayı yerinden oynatayım."
Sayfa 90 - Can yayınlarıKitabı okudu
Esasen yıllardır konuşmadım... Bu yüzden insan bu kadar zorlanıyor... Çünkü belki de her şeyi yutmaktan boğuluyordur...
