Kısacası hem suçlu olmamayı hem de kendimizi arındırmak için çaba göstermemeyi isteriz. Yeterli hayâsızlık da yoktur, yeterli erdem de. Ne yeterince kötüyüz ne de ahlaklı.
Her ne pahasına olursa olsun gerçeği sevmek, hiçbir şeyi kollamayan ve hiçbir şeyin kendisine direnemeyeceği bir tutkudur. Bir kusurdur, bazen de bir rahatlık ya da bencilliktir.