Yaşamıyoruz. Resimlerimiz, fotoğraflarımız kadar yaşamıyoruz. Mendilimiz, gömleğimiz kadar yaşamıyoruz. Bir sigara kağıdını şu masaya koy, üstüne bir taş bırak, kapıları kapa ve git! Üç yüz sene sonra gel, yerinde bulursun. Belki sararmış, belki buruşmuş fakat yine o. Bir sigara kağıdı kadar yaşamıyoruz. Kefenimizden evvel çürüyoruz.
Türküler bitti.
Halaylar durdu.
Horonlar durdu.
Al damar, mor damar, şah damar sustu.
Bahçeler put kesildi birer birer.
Meyveler salkım saçak taş.
Bir bulut uçardı.
Başıboş, bedava.
Yandı kül oldu.
Hüzün geldi baş köşeye kuruldu.
...