baktım gülüşünden güzel şiir olur
sevdim gitti...
sen yüzüne sürgün olduğum kadın,
madem sevmiyorsun o zaman sahip çık gözlerine...
dönüp, dolaşıp, değmesinler gözlerime.
belki de konuşuyordur gözlerin,
ama ben gözce bilmiyorum ki...
sessizce biliyorum,
usulca biliyorum,
masumca biliyorum...
~Atilla İlhan ~
Belki de karanlığın içerisinde uzaylı bir yer vardır yüzü görmeyi başaramıyoruzdur .. belki de zaten biz yalnız olmayı seçiyoruz yalnızlığımızdan keyif almaya başlamışızdır...
Kimine güzelim kimine kötü biri muzurluk içerisinde diğeri acılar içerisinde birisi huzurlu iken diğeri huzursuzdur yani yaşam tam bir ikilemdir eğer ruhunu bulabilirsem o Çarpık yollarda en bahtiyar kişilerden biri de sen olursun ama bulamazsan bir hayat arayıp durursun hiç kavuşamadın mesai bulamadın o mutluluğu ararsın yani hayat şudur da diyebiliriz ince bir çizgi de var ve yokluk kıyısında var olmayı başarabilmektir esasen
Zeze
Babam beni dövdüğü için herkes beni dövüyor ama sorun değil. Onu öldüreceğim!
Ne babanı mı öldüreceksin? Onu içimde öldüreceğim, birini sevmeyi bıraktığında içinde ölmeye başlar.”