Merhabalar, ilk incelememi bu güzel kitap ile yapmak istiyorum. :)
2020ye girerken birçok hedefle beraber yarım bıraktığım şeyleri tamamlama hedefi de koydum.
Çocuk kitabı nasıl olsa diye başlayıp biraz okuyup sıkılarak bırakmıştım 2012 yılında.
3 Ocakta okumaya başladığımda bakış açımın o zamanlar yeterli olmadığını fark ettim.
Kitap ilk okuyuşta bir grup çocuğun adaya düşmesiyle yaşadığı maceraları anlatıyor gibi görünse de ilerledikçe insanlığı anlattığını göreceksiniz: liderlik, çatışma, demokrasi...
Okurken aklıma Hobbes'un insan doğası, üç temel kavga-çekişme üzerinde şekillenmiştir ve bunlar “rekabet, güvensizlik ve şan, şeref kazanma isteğidir” (Hobbes, Leviathan, ss.94). cümlesi gelmişti. Çocukların sadece çocuk olmadığını, onların da yetişkinler gibi iyi ve kötü olabileceğini gösteren bir kitap. Insan doğası gereği kötü müdür? Yoksa iyi mi? Yoksa bomboş bir levha mıdır ?
Mina Urgan'ın son sözünü de okumadan geçmeyiniz :)
