Okuduğum ilk Livanelioğlu kitabı. Çok beğendim beni hiç yormadı, zihnimi dinlendirdi, çünkü dünya klasiklerindeki gibi edebi-ağır bi dili yok, akıcı, okuması basit, kurgusu acayip sürükleyici. Yazar genel kültürünü de sürekli okuyucuya aktarıyo. Ayrıca aşkın ne kadar güçlü ve tehlikeli bi duygu olduğunu, yeri geldiğinde insanın elini kolunu bağladığını anlatıyo, fark ettiriyo.
-SPOİLER, kitabı okumayanlar aşağısını okumayınız-
Bu kadar çok Grange okumama rağmen katili tahmin edemedim -çünkü daha çok mehmetin hikayesine odaklandım- o yüzden de şok oldum. İkiz kardeşinin kimliğini aldığını düşünmemiştim, yine de buna çok şaşırmadım çünkü Grange’in kızıl nehirler adlı romanında da bunla karşılaşmıştım, ama intihar etmesine çok üzüldüm, sonunda tüylerim diken diken oldu.
