“ Dünyanın büyük devrimcileri için sürgün, hapis, aforoz hiçbir zaman engel değildir, daha ziyade popülerliklerinin gereklerindendir; kitleler tarafından taparcasına sevilmek için kurban olmak gerekir ve nefret edilen bir sistem tarafından zulme uğramak bir halk önderinin daha sonraki belirleyici kitlesel başarısı için kati bir tinsel öngerekliktir, çünkü alenileşen her sınavla birlikte geleceğin önderinin başındaki hale halkın gözünde mistik bir duruma yükselir.”