Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Mücahit İlbay
Mücahit İlbay
@UfoPilotu
“Ancak siz kendinizi kandırdınız.”
(Hadid/14)
21 okur puanı
Temmuz 2023 tarihinde katıldı
BETİMLEMELERİYLE ELEŞTİRİLERİ ÇÜRÜTEBİLECEK KİTAP!
Olay örgüsü, bir eserin damarlarıysa; yazarın anlatımı, o eserin kalbidir ve tabii ki damarların içerisinde çalkalanan kan ise betimlemelerdir.
Fikrimce, Jane Eyre'in bir başyapıt haline gelmesinde konudan çok, Charlotte Brontë'nin kalem sanatı etkili. Romanın betimlemelerinde yatan ince dokunuşlar ve bu dokunuşlarla oluşturulan manzaralar öylesine harikuladeydi ki onlarca kez dönüp tekrar okuduğum yerler oldu.
Yaşantılarla harmanlanmış ve eşsiz bir kalemle ortaya koyulmuş bu başyapıt, eleştirileri betimlemeleriyle bile çürütebilecek seviyede.
Bu Kitap Hakkında Yorum Yaparken Yeteri Kadar Etkili Cümle Kuramamaktan Korkuyorum
Bir kitabın bıraktığı etkiyi yansıtamamaktan korkmak bu demekmiş meğer. Zihinlerde çalkalanan hiçbir düşünce, hiçbir haykırış bu kitabın bıraktığı duyguları cümlelere dökemez!
Mevzu Anna Karenina'yı okumak değil, anlamak.
Tren garında karşılaşıp bir şeyler hissettiği bir adamı çocuğuna tercih eden bir kadın olmak, bilinmezlik içinde sürüklenmenin tadını hiç almamış bir kadın için olanaksız bir şeydir.
Anna'nın hikayesi bir umudun, bir sürüklenişin, bir aidiyet açlığının ve bir yok oluşun hüküm sürdüğü hayata atılmak zorunda hisseden bir kadının hikayesiydi. Yüze bölünüp haklı olduğunu herkese kanıtlamak istese de yapamadı. Çünkü bunu yaparken ait olmak zorunda hissettiği kişiyi kaybetmekten korktu.
Kitabın başından beri Anna Karenina'yı ruh ve akıl sağlığı bozuk birisi olarak ele aldım. Bu izlenimimin sebebi ise ilk satırda da belirttiğim gibi, Anna'nın tren garında gördüğü bir adamı canından kanından olan çocuğuna tercih etmiş olmasıydı. Çocuğunu ve ailesini bırakarak, mutsuzluğun hüküm süreceğinden emin olduğu bir yola girmek; mutlu bir kadının gerçekleştireceği eylem değildi. Bu yüzden baştan sona Anna'ya hep hak verdim. Dolli'yi Stepan Arkadyeviç'e karşı yumuşatarak yıkılmakta olan bir aileyi kurtaran Anna'nın, intiharını gerçekleştirmeden önce Dolli'yi bir umut olarak görmesi beni yıktı.
