ZEYNEP YILMAZ

Vicdan denen şey herkeste aynı değildir. Kimi insanda doğuştan çok katıdır vicdan. Yanlış yapmasına, başkasının hakkını yenmesine izin vermez vicdanın. Sanki hiç uyumayan, sürekli nöbet tutan polisler vardır bu insanların içinde. Kendilerine haksızlık eder, kendi duygularını hiçe sayar ama başkalarına asla haksızlık etmez, edemez bu insanlar. Zaten olur da bir hata yaparlarsa, önce kendileri affetmezler bu hatayı. Ancak her şeyin bir sınırı, bir tahammül gücü vardır. Bu tür insanlarda bir gün o baraj yıkılırsa, yaptıklarına kendileri de şaşar kalırlar.
Reklam
Azıcık derinlemesine düşündüğümde, olayların doğası ve onlardan çıkardığım deneyimler, tek sözcükte bana bu dünyadaki bütün iyi şeylerin ihtiyaçlarımız dışında bir işe yaramadığını ve başkalarına vermek için ne kadar istiflersek istifleyelim, yalnızca kullanabildiğimiz kadarının keyfini sürebildiğimizi gösteriyordu daha fazlasının değil.
Nefrete ayrı, sevgiye ayrı kalbimiz yok ki. İnsanın tek kalbi var ve ben daima kalbimi kurtarmanın yolunu aradım. Savaştan sonra uzun zaman gökyüzünden korktum, başımı kaldırıp göğe bakamadım. Sürülmüş topraklar görünce korktum. Oysa ekin kargaları telaşsız geziyordu artık üzerinde. Kuşlar savaşı çabuk unuttular...

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Eğer bir kadın sevgisini sevdiği adamdan aynı beceriyle saklarsa adamı elde etme fırsatını kaçırabilir, o zaman dünyanın da haberi olmadığına inanmak zayıf bir teselli olur. Hemen her ilişkide öyle çok minnet ya da gösteriş duygusu vardır ki bir şeyleri kendi haline bırakmak emniyetli olmaz. Hepimiz serbestçe başlayabiliriz... hafif bir eğilim gayet doğaldır, ama pek azımızda cesaret verilmeden gerçekten aşık olacak yürek vardır on vakadan dokuzunda kadın için doğru olan hissettiğinden daha fazla sevgi göstermektir.
Tek bir şeyi farklı yapmak çoğu zaman her şeyi farklı yapmak demektir. Tek bir hayatta, ne kadar çabalasak da, yaptıklarımızı tersine çeviremeyiz...
Reklam
Reklam