İnsan kokusuz bir çiçek gibi yaşamıyordu ki... Her zaman da istediğimiz gibi kokmuyordu üstelik. Yaşadığımız sürece bir kokunun ardından koşup duruyorduk. Bazen de aradığımız o kokuyu, hiç ummadığımız bir yönden,bir köşeden,beklemediğimiz biri, bir esintiyle getiriyordu böyle.
Sanki hayatım, doğru dürüst hiçbir cevap istemeyen sorularla tadını yitiriyordu.
Sayfa 70Kitabı okudu
Tanınmış bir can sıkıntısıyız burada bir atı bekliyoruz
Okur Takip Önerileri
bir sabah dünya boşken kalkıp sordum kendime
neyin var taşınacak
şu kırık dal sesinden
şu tökezleyen ırmak gürültüsünden başka
neyin var sen gidince aklı sende kalacak
Hem yaralı hem yakını bir yaralının.
Tanıklarla, kanıtlarla,uygun adım yürümek için ikide bir ayak değiştirme imkanı veren gerçeklerle ne kadar üstümüze gelseler, boşuna! Inanmayız.'Geçen bir şey yok!' diye bağırırız. 'Her şey tam şimdi yaşanıyor!'
"Her şeyin geçip gittiğine, yaşadıklarımızın geçmişte kaldığına kim inandırabilir bizi? Anılarımızı avuç dolusu su gibi her sabah yüzümüze çarpmanın işe yaramayacağına kim inandırabilir?"
Sanır mısın ki,ölünü gömdüğün o mezar, emaneti sonsuza kadar saklar. Aç bak. Bütün mezarlar bomboş. Kara delik dedikleri, öyle sandıkları gibi,fezada değil toprağın içinde.
Sayfa 152Kitabı okudu
