Merhaba değerli okurlar
İncelememe Martin Eden’in şu sözü ile başlamak istiyorum. “Buralara nereden geldiğimi biliyorum, gidecek daha çok yolumun olduğunu da biliyorum ve gerekirse dizlerimin üstünde sürünerek de olsa oraya gideceğim” (sf.148) Hayatımız da her insanın, her kitabın, izlediğimiz her filmin ve çoğu zaman dinlediğimiz bir müziğin bile
Gittin...!
Yorgun birkaç kelime kaldı dilimde
Ve odamın küskün çehresi,
Korkulu kâbuslar kaldı
Acılardan arta kalan, ayaz günler kaldı
Aymazlıklar kaldı hayata dair
Ömrüme saplanan kanlı yalnızlıklar
Ve umutsuzluklar.
Ve acılar
Ve yokluğun
Ve yokluğum kaldı bana
Allı pullu düşlerin terk edilmişliği
Ve sevdanın külleri kaldı ruhumda…
Ve sen sadece gittin...!
L.D
İnsanlara kin besleyenler ile bağlarını kopar,
seni intikama doğru çeken ipleri kes.
Emin olmadığın konularda anlamazlıktan gel,
asla ispiyoncuların sözüne kolayca aldanma.
Çünkü ispiyoncular ne kadar masum görünseler de hilecidirler.