ZÜLKİF BİLGİN
@Zulkif_Bilgin
Türkçe Öğretmeni
Lisans
69 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
İnsanın kendi kötülüğünden, hem de imkânı varken sakınmaması ve sakınma imkânı olmayan başkalarının kötülüklerinden sakınmaya çalışması ne saçma.
Karakter mükemmelliği, geçip gitmekte olan her günü gerginlikten, uyuşukluktan uzak, rol yapmadan, son günmüş gibi yaşamaktır.
Sayfa 75Kitabı okudu
Dünyada çok değerli olan tek bir şey vardır, gerçeğe ve adalete uygun yaşamak ve yalancılara, merhametsizlere bile böyle yaklaşmak.
Sayfa 63Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ölüm, bizi duyguların yanılgısından, kukla gibi yönlendiren dürtülerden, düşüncenin aşırılığından ve bedene uşaklıktan arındırır.
Sayfa 58Kitabı okudu
İntikam almanın en iyi yolu intikam alınacak kişiye benzememektir.
Sayfa 53Kitabı okudu
Epiktetos'un dediği gibi, "Bir bedeni sırtlanmış ufacık bir ruhsun sen."
Sayfa 38Kitabı okudu
İnsanı daha kötü yapamayan bir şey nasıl olur da insanın yaşamını daha kötü yapar?
Sayfa 15Kitabı okudu
Aşağılıyorsun, bizzat kendini aşağılıyorsun ruhum! Kendini onurlandıracağın zaman gelip geçiyor. Çünkü herkesin bir tek yaşamı vardır ve seninki hemen hemen tamamlandı; kendine saygı duyan biri değil, diğer insanların ruhlarında kendini arayan birisin.
Daha sonra karyola, elbiselik kumaşlar, entariler, halı, kilim arkasından benim lacivert elbise, kravat ve ruganlar sahiplerine teker teker gittiler. Karım ille benim kostümle kravatın gitmesine kahkahasını bastıktan sonra:
"Aldırma kocacığım," dedi, "herkes sakız çiğner ama Çingene kızı tadını çıkarır... Değil mi?"
Dünyanın tadını çıkarmaya devam ettik.
Sözlerim uçuyor havaya, ama düşüncem yerde;
Öz olmayınca söz yükselmiyor göklere!
Sayfa 97Kitabı okudu
Çamurlu, pis yollarında bu dünyanın
Altın dolu eller adaleti yanıltabilir;
Kanunları satın aldığı çok görülmüştür
Cinayet kanlarına bulanmış kazançların.
Sayfa 96Kitabı okudu
HAMLET
Görünen mi dediniz? Olan deyiniz, sayın bayan,
Görünen yok benim için, olan var.
Giydiğim karalar değil yalnız, sevgili annemiz,
Âdetlere uyarak tuttuğum matem değil,
İniltiler, sel gibi göz yaşları değil,
Dertli, kederli bir görünüş değil,
Takma, uydurma bir yüz değil,
Benim gerçek halimi anlatacak.
Bütün bunlar görünüş gerçekten.
Gösteriş olabilir bütün bunlar.
Ama hiçbiri anlatmaz bunların
Benim içimdekini.
"Neyim ben?" diye sordum kendime orada otururken. Tanrı'nın şakalarından biri sadece!
Sayfa 91Kitabı okudu
Yeri gelmişken, benim anladığım gerçek mutluluğun da bir rastlantı sonucu olmadığını, yaz yağmuru gibi birden bire başımıza düşmediğini söylemeliyim. Gerçek mutluluk, yavaş yavaş, azar azar gelir ve bu bizim hayata bakış açımızla, çevremizle, çevremizdekilere karşı davranışımızla doğrudan doğruya ilgili ve orantılıdır. Mutluluk, birbirini tamamlayan ufak tefek şeylerin birikmesinden doğuyor.
