Çok zorlandım,defalarca kendimi boğuluyorum sandım.Üzüldüm,tiksindim,işin içinden çıkamadım.
90 sayfa bile değil ama 10 günü geçti bitiremedim kitabı çünkü defalarca elimden resmen attım.Yanlış anlaşılmasın kötü olduğu için değil,kötü olduğum için kaldırıp attım elimden defalarca.
Toplumda çok az insan var bu kalemdân gibi hassas,bıkmış,bitmiş...Keşke görebilseydim onları.
Zamansız,konusuz kaldım ben de kitap gibi.
Semboller var kitapta,sembolleri anlamak kişinin yaşantısına bağlı,kişiden kişiye değişir acılar.Ben mezar kazıcıya bir anlam yükledim,"kahpe"ye ayrı anlam verdim,dadıya ayrı...Sadık Hidayet kimbilir neler düşünerek verdi bu sembolleri,çok da önemli değil gerçi,herkes ayrı evren.
Ama tanımak isterdim,bu naif,kırgın cesur adamı.Yeni bir yazar girdi hayatıma,geç oldu ama çarptı beni.Tekrar okuyacağım.