azize
@actazizee
Kendini hiçbir yere ait hissetmiyor, bilginin ve yazının dünyası hariç.
53 okur puanı
Şubat 2024 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Ve ruhumun istediği tek dürtü, tek besin müzik.
Sakınkanlık şunu buyuruyor: Doğruluk... Her şeye karşın doğruluk!
Talihimle başa çıkamam; eğilimlerimin hepsi masumdur.
Okur Takip Önerileri
Düşünce beni yorar ve üzgün kılar; düşlemse yorgunluğumu alır, eğlendirir.
Dünyanın gürültüsü beni sersem ediyor, yalnızlık içimi sıkıyordu; boyuna yer değiştirmek gereğini duymakta, hiçbir yerde rahat etmemekteyim.
Herhangi bir durumda bizi her zaman mutsuz kılan, o kaygıdır.
Yalınlık, bana, sevgi ve saflığın aynı yürekte yaşadığı o nefis ama kısa ruh durumunu çok uzun süre tattırdı.
Yalnızlık ve kendi kendimle hesaplaşma zevki yüreğimde, onu beslemek için yaratılmış sevgi duygularıyla birlikte doğdu.
Parlak çiçekler, mineli çayırlar, serin gölgelikler, çaylar, koruluklar, yeşillikler; gelin, bu iğrenç şeylerin kirlettiği imgelememi temizleyin! Bende duygudan başka hiçbir şey kalmadı ve yalnızca bununladır ki acıyı ya da hazzı duyabilirim.
Yüreğimin heyecanları içinde, insan yazgısının bütün acılarını duyardım. Bu fırtınalı yaşam, ne içimde ne de dışımda rahat yüzü gösterdi.
Kendimi ancak yalnızlık içinde bulurum.
Ne zaman sokağa ayak atsam, çevremde yürek paralayıcı konulara rastlıyorum. Kırlara doğru koşuyor, yeşilli görür görmez geniş bir soluk alıyorum.
Sevmek için kendimi dinlemeye gereksinmem var.
Yalnızlıktan hoşlanmama nasıl şaşılır? İnsanların yüzünde düşmanlıktan başka bir şey görmüyorum; oysa doğa bana hep gülüyor.
Karşılıksız sevmenin değeri yoktur.