MR. SELEUKOS
@alihzmeli
bir Trakyalının hatıra defteri... #karakartal
118 okur puanı
Ocak 2022 tarihinde katıldı
Saçları biraz azalmıştı, ama hâlâ başının üzerinde pamuk şeker gibi buharlı bir bulut oluşturuyordu. Sarı saçları beyazlasmissa da aynı görüntü hakimdi:Engebeli bir kafanın üzerinde gezinen hafif bir sis bulutu....
Sayfa 220Kitabı okudu
Bir kadının enerjileri serbest kaldığında o daha yaratıcı olabilecektir. Ancak zannediyorum ki erkek kadının yaratıcılığından korkuyor. Kadın kesinlikle erkeğin yaratıcılığını geçebilir; yaratıcılık ona doğal olarak bahşedilmiştir.
Kuzey Amerika'da yiyecek üretiminin geç başlamasının sorumlusu bu bitkilerin içinde evcilleştirilmeye elverişli olanların sayısının fazla olmamasıdır Kuzey Amerika yerlilerinin Avrupalılar gelmeden önce kuzeymasına evcilleştirmeyi başaramamış olmalarının faturası ne halklara ne de elmalara çıkarılabilir.
Okur Takip Önerileri
İnsanlık tarihi çoğunlukla, bir şeylere sahip olanlarla olmayanlar arasındaki eşitsiz çatışmalardan oluşur.
Bu dünyayı izleyenlere bir halt yok.
Açıkgözler için hiçbir şey yazmayacağım.
Dünyalarını kaybetmişler için...
Kendim için yazacağım.
Erken bunamışlara, hayalperestlere, çok acıklılara, bu dünyadan gitmek üzere hazırlık yapanlara yazacağım.
Yalnız aklını kaybetmişlerle bu dünyayı paylanacağım.
Aşktan aklını oynatanlara, şizofrenlere, aşırı romantiklere ve aşırı sadistlere.
Delilere yazacağım.
Sevim Burak/ Beni Deliler Anlar
“Benim gibi bir kimseyi kolay kolay bulamayacaksınız. Onun için, size, kendinizi benden yoksun bırakmamanızı öneririm.”
Ölümün insanoğlunun başına gelen iyiliklerin en iyisi olup olmadığını kimse bilmiyor, ama güya başa gelebilecek en büyük kötülük olduğunu sandıklarından ondan korkuyorlar. Birinin bilmediği bir şeyi bildiğini sanması cehaletin en utanç verici türü değil midir
"Gördüğüm kadarıyla, çok az şey bildikleri hatta hiçbir şey bilmedikleri halde bir şeyler bildiklerine inanan bir sürü insan bulabiliyorlar."
Sadece kendin için hissedip yaşayamazsın!.
"'Kaybedecek daha fazla bir şeyim kalmadığında, bana her şeyi verdiler.
Ben olmayı bıraktığımda kendimi buldum. Rezil olduğumda ve hala yürümeye devam ettiğimde kendi kaderimi seçmekte özgür olduğumu anladım. "
…Kararan dünya, yeni bir güle bir ateş parçasıdır
Bir ateş parçasından artakalan soylu karanlık senindir
Bir deneyli geçmişi aldın geldin yeniyi güzel boyadın
Ben bilirim sen de bil ilk aydınlık senindir…
Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar.
Kitapları okuyorsun ve kendini bir yalnızlığın ortasında buluyorsun. O halde, artık kendini yalnız hissetme diye bu gece seni kitaplar okumuş başka adamlarla tanıştıracağım..
Kendini olduğundan küçük göstermek, alçakgönüllülük değil, budalalıktır.
Sevdiklerimizin ruhlarında oluşan anlık değişimleri, duygu sıçramalarını, her zaman çok da belirli nedenlere bağlı olmayan yakınlaşmalarını ve uzaklaşmalarını, bilinçlerinin alt kısımlarındaki ulaşılmaz bölgelere saklanmış arzularının değişik biçimlerde ve beklenilmeyen zamanlarda ortaya çıkışını izleyebilseydik, herhalde sakin bir denizde suların arasından aniden yükselen bir canavarı gördüğünde, zavallı bir balıkçının hissedeceği korkuyu ve şaşkınlığı hissederdik. Ürkütürlerdi bizi. Hiçbir zaman başka bir insanı, o insan en yakınımız olsa bile, tümüyle tanıyamayacağımızı, iki insanın arasında daima görünmez karanlık alanların bulunacağını, iki insanın asla tam anlamıyla bütünleşemeyeceğini, kimseye kendimizi bütün açıklığımızla gösteremeyeceğimiz gibi kimsenin de kendisini bize bütün açıklığıyla gösteremeyeceğini fark edip, kendimizi bu dünyada yapayalnız hisseder, yüzünü gördüğümüz, sesini duyduğumuz, günlerce, aylarca hatta yıllarca konuştuğumuz, birlikte en gizli zevkleri paylaştığımız birinin nasıl olup da bize yabancı olabildiğini anlayamamanın çaresizliğini yaşardık. Bütün bunları bilebilseydik, en sevdiklerimize bile, en kısa ayrılıktan sonra dahi, ''Kimsin sen'' diye sorma ihtiyacını hissederdik..
