Dertlerinden, sıkıntılarından uzaklaşmak ve huzuru bulmak için yerleştiği kasabanın onun için bitimsiz bir dehlize dönüşeceğini nereden bilebilirdi Genç Werther..
Dümensiz ve yelkensiz gemisiyle çıktı okyanusların enginine.. Sesini duyan, bakışlarını gören, onu hisseden var mıydı? Belkide bu kederli umut onu sarıp sarmalamıştı..
adım adım
İnsanlar birbirleri için ne kadar az şey ifade ediyorlar. Ah! Eğer sevgi, sevinç, sonsuz haz ve sıcaklık içimden gelmiyorsa bunları bir başka kişi de bana veremez; aynı şekilde karşımda soğuk ve güçsüz duran birini de ben mutlulukla taşan kalbimle sevindiremem.
Ayrıca zekâ ve yeteneklerimi yüreğimden daha çok beğeniyor, oysa her şeyin kaynağı, benim de tüm gururum, bütün kaderim bu yürek değil mi? Ah, benim bildiklerimi herkes bilebilir oysa yüreğim sadece bana özel.