Güne aşka yürek gerek anlasana şarkısı eşliğinde uyandım artık alarm sesim bu 💃🏻
Yalanı reddederken düşüyorum yalana
Ben bir aziz değilim Rüveyda, anlasana
Ama anlasana, her şeyin olduğu gibi kalmasından başka hiçbir şeye ihtiyacım yok benim.
Sayfa 409Kitabı okudu
çiçeğim,
Buralar soğuk bir matem havasına büründü sensiz. Yazıp çizip karalıyorum durmadan yokluğunun gölgesinde. Hayır, hayır… sana gel demiyorum. Sana sensizliğin bana bıraktığı acıdan bahsediyorum. Gitmelerin bu denli kalp burktuğunu, bir odaya bile sığamaz hale getirdiğini bilmezdim. Sayende çiçeğim, o da sayende tıpkı birçok şey gibi. Sana kızmıyorum, sanırım artık kırgın da değilim. Anlasana! İçim toz toprak içinde seni sevmeyi bırakmaya çalışıyorum! Nasıl bir ağrıdır bu, içimde fırtınalar koparken seni sevmeyi bırakmaya çalışmak. Bak yine yarım sözlerim, yine dağınık bir yerde bıraktım kalemimi yere. Biliyorum tekrar ve tekrar bahsedeceğim sana, bıraktığın bu acıdan. Şimdi durma zamanı… Durmak zamanı.
Anlasana, herkes birbirinin katili. Ama sorsan,
herkes Çobanyıldızı, herkes incitildi, herkes aldatıldı. Peki o zaman inciten kim, kim kırdı bunca insanı?
Sayfa 31Kitabı okuyor
Sen beni hep anlarsın...
''Ayrıca sen beni hep anlarsın,Amber.Beni şimdi de anlasana.''
Sayfa 24 - Miren ve AmberKitabı okuyor
"Kara delikler yakınlarındaki yıldızlardan kopan parçaları yutarak büyüyormuş. Tıpkı insanlar gibi. İnsanlar da içlerinin karanlığını, ruhunu emdikleri başka insanların aydınlığıyla besliyor. Anlasana, herkes birbirinin katili. Ama sorsan, herkes Çobanyıldızı, herkes incitildi, herkes aldatıldı. Peki o zaman inciten kim, kim kırdı bunca insanı? Şunu kafana sok artık, kötülük bu türün hamurunda var."
Sayfa 31 - Hep KitapKitabı okuyor
Bir Şiirde Yaşamak
Anlasana, yeni düştük bu kavgada biz yenik
Anılar kaldı ama, bütün bir gençlik giden
Yine de en güzeli; bir şiirde yaşamak yeniden
Sayfa 365Kitabı okudu
Eskiyi özlüyorum,
Mesajlarını beklediğim geceleri,
Senden gelen bildirimleri,
Özlüyorum anlasana.
O geceye dönüyorum,
Saatlerce ağlıyorum.
Tanıdığım kişi sen misin?
Merak ediyorum.
"Sen şimdi bunu biliyorsun ve Kumru'nun o kadınla aynı eve gitmesine engel olmak istediğimde beni tuttun, öyle mi abi?" diye sordu Uraz burnundan soluyarak.
"Tuttum tabi. Oğlum bunu kızın babası da biliyor, teyzesi de biliyor, hepsi biliyor. Kızın kendisi de öğrenecek, belki de ögrendi bile! Bak anlasana şunu, sen ben biz kimiz ki?
Bizim bu hikayedeki yerimiz ne?" diye sordu Araz sigarasını küllüğe bastırırken.
"Kumru benim..'' dedi ve durdu Uraz.
"Senin ne?"
"Benim... değer verdiğim...bir arkadaşım." deyiverdi sadece. Araz pencereyi kapattı ve Uraz'ın yanına oturdu.
"Ne kadar değer verdiğin?" diye sordu sessiz bir sesle.
"Neyi merak ediyorsun abi? Açık açık sor." Araz sinirle gülümsedi, Uraz'ın bu agresif halleri ona kendi gençliğini hatırlatıyordu. Onda kendini görüyordu.
"Bak bir yıldır her gün hastanedeydin. Bana hiçbir zaman açık açık Kumru'nun sendeki yerini anlatmadın. Bu kız senin için ne? Siz bu kızla birbirinizi ne kadar tanıdınız? Olsa olsa iki hafta, hadi bilemedin üç hafta desen birbirinizi ne kadar tanımış olabilirsiniz ki?"
Ben sana hiç yanmadım ki, hiç göz yaşı dökmedim. Üzülmeler boşuna paralanmalar gereksizmiş. Ben sevdim sanmışım. Yandım sanmışım. İnkardayım anlasana.