’Demades’in’ dediği gibi, doğrudan hiç ayrılmıyorum. Ruhum bir yerde durabilseydi, kendimi denemekle kalmaz, bir karara varırdım: Ruhum sürekli biır arayış ve oluş içinde
Daha önceleri, Tanrı’nın insana hayattan tat alması için arzular bağışladığını biliyordum; bugünse anladığım şu ki gerçek, bunları kat kat aşıyor.Biliyorum ki Tanrı, kullarının ayrı ayrı değil, beraberce yaşamalarını istiyor; bu yüzden her birine kendi gereksinimlerini değil, hepsi için gerekenleri esinliyor.Biliyorum ki insanlar sadece kendilerini düşünerek var kalıyor gibi görünseler de aslında onlara hayat veren tek şey‘sevgi’dir. Seven Tanrı’ya; Tanrı, sevene yaklaşır. Sevgiyi vareden sadece O’dur çünkü.
Sayfa 97Kitabı okudu
Bana öyle geliyor ki gözlerim kapanır kapanmaz,büyük bir aydınlık ve içinde ruhumun sonsuzca yuvarlanacağı ışık uçurumları göreceğim. Sanki, kendi varlığıyla aydınlanacak gökyüzü, yıldızlar gökyüzünde karanlık lekeler gibi duracaklar; yaşayanların gözlerinin,kül rengi kadife üzerinde altın pullar gibi gördükleri halleriyle değil, altın çarşaf üzerinde siyah noktalar olarak görünecekler.
Okur Takip Önerileri
Benim dini bir görevim yok ve kilisenin hizmetkârlarına şunu söylemek istiyorum: Halkın içindeki Tanrı yok olmakta ve ölmektedir. Bundan daha korkunç ne olabilir doğrusu bilmiyorum? Kendi vicdanınız, halk ve Tanrı’nın huzurunda dürüst olmak istiyorsanız suçluyu uzakta aramanıza gerek yok. Bilimi, felsefeyi ve aydınları suçlamak riyakâr insanların silahı olmuştur
İki milyon Finlandiyalı adına, gözyaşlarımla sizlere yalvarıyorum: Gerçekleri, ölü toprağı gibi örterek halktan gizleyen din öğretisini artık bir tarafa bırakın ve insanlara gerçekleri anlatarak yaşlısından gencine halkın her kesiminde canlı ve istekli bir ruhun uyanmasını sağlayın,” diye hitap etmişti.