Hayatın 4 işlemi vardır.
Başarı, insanı toplar.
Başarısızlık eksiltir.
Aşk çarpar.
Ayrılık böler.
Geriye sadece sen kalırsın.
Elveda dostum benim, elveda
Can dostum seninle dolu göğsüm
Çok önceden belirlenen bu ayrılık
Buluşmayı vaad ediyor ilerde bir gün.
Elveda dostum el sıkışmadan, konuşmadan,
Üzülme ve kaşlarını eğme mutsuz.
Ölmek yeni bir şey değil dünyada,
Ama yaşamak da daha yeni değil kuşkusuz.
Öyle ya... Bir ayrılık anında, basit bir heyecanın şevkiyle verilmiş bir sözü tutmamak
için en kolay çare, münasebeti hiç münakaşasız kesivermekti.
Postaneden mektuplar alınmaz... Cevap verilmez... Var zannedilen
şeyler bir anda yok oluverirdi. Kim bilir hangi yeni macera,
hangi yakın ve daha makul saadet şimdi ona kollarını açmış
bulunuyordu. Bunu bırakıp, saf bir çocuğa biraz da gönlünü almak
için söylenmiş bir söze bağlanarak meçhul bir hayata, nereye
varacağı malum olmayan bir maceraya atılmak, onun daima
iyi işleyen kafasının kabul edeceği bir iş değildi
Bir Ayrılık Hikayesi...
Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
avuçlarımda camdan bir şey gibi kalbimi sıkıp,
parmaklarımı kanatarak
Kırası ya
Çıldırasıya...
Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
kilometrelerle derin, kilometrelerle dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beş yüz,
yüzde hudutsuz kere yüz...
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız...
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi nerdesin, ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu. Uyanmış olmalısın.
Saçlarını tararken beni hatırladın , değil mi?
Öyleyse ayrılmadık. Sadece özlemliyiz ve bekliyoruz .
Zamanı hatırlatan her şeyden nefret ediyorum.
Önce beklemekten. Ömür
Gittin mi büyük gideceksin! Ayrılık bile gurur duyacak seninle. Gittin mi ayakların onun yakınından bile geçmeyecek. Gölgen bile kalmayacak ardında. Gittin mi onurunla gideceksin. Haklıysan gidecek, gitmişsen dönmeyeceksin.
Leylim! Acı mı, mutluluk mu, kader mi, inanılmaz bir olgu mu, sevda, dostluk, ayrılık mı her neyse alnımda senin yazın var...
Sayfa 119Kitabı okudu
Vuslat ona, ayrılık bana düşmüştü... Doğumlu ölümlü dünya, gelimli gidimli dünya, vuslatı ayrılığa bağlamıştı.
Sayfa 299Kitabı okudu
Seviyorum dersin, Ya kısmetin olur ya, imtihanın Aşk-ı Tevekkül
Nasıl bir rüya gerçekle iç içe, gerçekle muhabbet eder gibi yaşanır ki?
İnsan sevmeye rüyalarında da devam eder mi?
Rüyada da olsa vuslata şükreder miydiniz?
Bu ayrılık dünyasında, bir ayrılığa sımsıkı sarılıp, yaşayabilir miydiniz?
Bir ayrılık kazılsa, içine atlayıp örter miydiniz üzerinizi?
Yağmurun bulutlardan, yaprakların ağaçlardan,kamışların sazlıklardan, gündüzlerin gecelerden ayrıldığı bu dünyada, Elif; ayrılık imtihanlarının birer perde, Hakikatin ise Rabb'e bir yol olduğunu öğretmişti...
(Tanıtım Bülteninden)
kaderi hicranda dolu annem
anlat bana beni
ben önceleri de hep ağlardım
gözlerimi hüzünlü buluttan mı aldın
şu yüreğim yanıp tüter durur
yanar dağdan mı kopardın
hayatı boyunca tahalluk içinde
suskun duran annem
anlat bana kendimi
6 kız 3 oğlun olmuş
yeni parlatılmış şemsirler gibi
ayrılık gelip koparıp ayrı düştün her birimize uzaksın
uyuyamadığın gecelerde içindeki yaraları neyle sardın
yorgun günün akşamlarında yalnız bir başına
bu dağbaşındaki evde ümitlerin. isteklerin.dileklerin
için uğraşların çabaların
hepmi beyhude oldu
benim talihimde senden ayrı olmak var annem
doğarken suçum mu vardı acaba bilir misin
beni acılara mahkum mu doğardun
anlat bana kendimi
anlat bana beni
17 ay sonra 5 gün görebileceğim
canım annem
İnsan terk edilince bütün ayrılık şarkılarının kendisi için yazılmış olduğunu zanneder.
