Bir sokakta uzun uzun yürümeye inanıyorum.
Sadakatli insanlara...
Çıkarsız ilişkilere...
Birbirinden medet ummak zorunda hissedilmeyen dostluklara...
Çoklu sadakat efsanesine...
Otobüste kitap okumaya; insanların sesini kısmaya, müziğin sesini açmaya ...
O günden sonra tedirgin edici bir dikkat gelişti bende insanlara karşı; benimle ilgili olsun olmasın her türlü acı, aşağılama karşısında duyarsız kalamıyordum,
sanki yüreğimin derisi soyuluyordu.