Gökhan Ç.

Gökhan Ç.
@azergok
Kimisi mezardan kaçar, Kimisi de mezar arar.
Emrah Serbes
Emrah Serbes
Hakan Günday
Hakan Günday
Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git. Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler. Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
Reklam
Yarayı açan ne, doktor? Neşter mi? Yoksa hasretlik mi? Acı sözler mi? Bir ağlayanı var mı, arkasından?
Hoşça kal. Belki yine gelirim. Belki ömür vefa etmez. Ama bilirim, gün olacak, bilirim, senden bize, bizden sana misafir gidilip gelinecek, bir bahçeden bir bahçeye geçer gibi.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
uyudum uyandım. Tekrar uyudum ve uyandım ne acınası bir hayat ama.
Reklam
Ben çok uzaktaydım o zaman, Gözlerin kavuştu ağlamaya, sebepsiz ağlamaya. Artık beni düşünmeye başladığından Bıraktın kendini aşk içinde yaşamaya.. Bunu bilen ben değildim. * Bir kitap okuyordun dalgın.. İçinde insanlar seviyor, ya da ölüyorlardı. Genç bir adamı öldürdüler romanda. Korktun, bütün yininle ağlamaya başladın.. O ölen ben değildim..
ve o, benim için bir demet taze çiçekti âdeta, çöplüğe atılmıştı.
Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar.
Reklam
O sıralar beni üzen bir mesele daha vardı: Ne ben kimseye benziyordum ne de herhangi biri bana. "Tek başımayım, ama onlar hep birlik," diye düşünmekten kendimi alamıyordum.
Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin.
Demek ki beni bir türlü sevemiyordu. Hakkı vardı. Beni hayatimda hiç, hiç kimse sevmemişti.
"Yalanlara hemen inanıyoruz gerçeklere inanmaksa biraz vakit alıyor"
"İnsanlar üzgün," dedi Mikrop. "İnsanlar bıkmış." "Haklısın ama neden?" "Bilmiyorum. Aynı şeyleri hissetmekten bıkmışlardır belki. Aynı yüzlerden. Aynı dertlerden. Değişik bir şeyler istiyorlar artık."
948 öğeden 886 ile 900 arasındakiler gösteriliyor.