Her şeyin eski mutluluğu hatırlattığı bir yerde kalmak tam ona göre bir şeydi.Neşe dönemlerinde kimse ondan daha neşeli olamaz, zaten mutluluğun kendisi olan iyimser mutluluk beklentisine ondan fazla sahip olamazdı.Ama hüzün halinde de hayalleri onu aynı şekilde alıp teselli edilemez bir yere götürüyordu, nasıl sevinç halinde müdahale edilemez oluyorsa öyle.