Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
İlk başta sanki neden bu kitaba başladım ki cümlesini kurduğum fakat bitirdiğimde içimde boşluk hissi açılmasına sebep olan kitaptır. Holden'ın kardeşi Phoebe ile olan ilişkisi bana abimle olan ilişkimi hatırlattığı için kitabın yeri bende çok ayrıdır. Yazar kitapta şöyle bir cümle kurar:'' Bir kitabı okuyup bitirdiğiniz zaman, bunu yazan keşke çok yakın bir arkadaşım olsaydı da, canım her istediğinde onu telefonla arayıp konuşabilseydim diyorsanız, o kitap bence gerçekten iyidir.'' Ben kitabı bitirdiğimde yazar olan arkadaşımın bu kitabı yazmış olmasını dilemiştim.
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
Kendimi, bu kitabı Sabahattin Ali'nin Kürk Mantolu Madonna'sından hemen sonra okuduğum için hep şanslı görürüm. Bu sayede iki kitabı daha net bir şekilde karşılaştırabildiğimi düşünürüm. Okuyanlar umarım bana hak vereceklerdir ki Kürk Mantolu Madonna'da anlatılan aşk yer yer ütopikleşir. Erişilmesi ve yaşanması zor hâle gelir. Aylak Adam'daysa hikâye bana olabildiğince gerçeğe yakın gelmiştir. Yusuf Atılgan, olayı kafasında baştan beri o kadar iyi kurmuştur ki, ana karakter C.'nin kitap boyuncaki rahatlığını ta en başta aileden zengin oluşuna vermemizi istemiştir. En azından ben yazarın bu mesajı vermek istediğini düşündüm okuyuşum esnasında. Normal bir hayat süren sıradan bir insan asla C. gibi davranamazdı benim nezdimde. Ve davransaydı belki de kitabı bitirmeden bir köşeye atardım. Fakat C., kitap boyunca zaman zaman zengin züppeliğine kaçan tavrını çok iyi koruyor. Mesele aşk olunca gerçeklikten kopmadan durumu anlatabilecek çok az kitap vardır. Çünkü mevzuyu yazması ayrı zor, hisleri uçlara kaçmadan ve gerçekten kopmadan aktarabilmek daha ayrı zordur. Yusuf Atılgan bence, sonradan Türk edebiyatının da mihenk taşlarından olan bu kitabında, bunu çok iyi başarıyor. Soranlara hâlâ bu kitabı "okuduğum en gerçekçi aşk kitaplarından biri" olarak tanımlar ve tavsiye ederim. Ve mümkünse siz de Kürk Mantolu Madonna'yı ve Aylak Adam'ı arayı soğutmadan okuyunuz ki, edebiyatımızın en değerli kitaplarından olan bu iki kitabı işleyişleri açısından karşılaştırma imkânını kendiniz de elde ediniz. Ben, yukarda belirttiğim gibi, tesadüfen bu dediğimi yaptım ve bir okur olarak bu yaptığımdan da çok büyük keyif aldım.
Savaş, soykırım gibi felaketlerin içinde bir kadının rol aldığını düşündünüz mü hiç? O naif eller bir kalaşnikof tutuyor ve diğer yandan da zafer işareti yapıp gözlerinden deyim yerindeyse ateş saçıyor. Ben hiç düşünmemiştim, belki de düşünmek istememiştim diyelim. Keza benim gözümde kadınlar ve çocuklar her zaman savaşların hiçe sayılan, güç savaşları arasında kaybolan figürleri olmuştur. Ama Lower, bazen öyle olmadığını; düşman kendine saldırdığında kendini öldürmek için yanında bıçakla gezen kadınlar olduğu gibi, duygusal tutkuları, mesleki hırsları, maddi ihtiyaçları gibi nedenlerle gözlerini karartabilen ve kolayca insan öldürebilen kadınlar da olduğunu anlatmış. Ürpertici gerçekliğiyle şaşırtıcı bir roman.
Kitap espirili olması yanında karikatürlerle süslenmiş. Bilgiler açılda kalıcı şekilde anlatılmış. Ben okuduktan sonra çevremdekilerede okuttum. Kitapla arası olmayanlar bile kısa sürede okuyup beğendi.
Çocuğunuzu deniz hayvanları ve deniz altı ile tanıştırmak için oldukça iyi bir başlangıç bu kitap. Ben bu kitabı çocuklarıma balıklara, kaplumbağaya vs şarkı söyletip farklı sesler ile okumuştum ve bayılmışlardı. Hala ara ara açıp kendileri balıklara şarkı söyletiyorlar.:))
Oldukça samimi bir dille yazılmış hikayeler, konuşur gibi, yanı başınızda olanı dinler, izler gibi. Erkek çocukların büyüme hikayeleri "Çavdar Tarlasında Çocuklar" tadında olmuş. Ben sevdim.
"951'de bir denizde, genç bir arkadaşla yürüdüm üstüne ölümün..." Nâzım'ın "Otobiyografi" şiirinde geçer bu dizeler. Kitap ve belgesel tam da bu noktadan sonrayı anlatır. Nâzım, 1951'de vatanı terk eder, sürgün hayatı başar. O yıllarda yaşadıkları, yazdıkları, yaptıkları kimi zaman derinlemesine, kimi zaman yüzeysel bir şekilde
Bir gün aşka dair umudunu kesmiş bir arkadaşıma bu kitabı tavsiye ettim. Bir gecede okuyup bitirdi kitabı arkadaşım ve diğer gün yanıma geldi. Yarım paket sigara içerken bir yandan da sürekli kitaptan konuştuk. En son ayrılırken de yanında sigara içtiği duvara "Maria Puder'i bulun" yazdık birlikte. İstedik ki bir başka gün bu duvarın yanında dertli dertli sigara içen ve o hayâl kırıklığı içerisinde boş boş duvara bakan birinin gözüne takılsın bu yazdığımız, merak etsin, araştırsın ve en sonunda da bu kitaba tesadüf etsin. Yazdığımız yazının veya onu okuyanların akıbetlerini bilmesem de bir kitabın hayat değiştirebileceğini ben o gün ilk kez orda öğrendim. İnanıyorum ki bu kitabı okuyan her erkek Raif Efendi, her kadın da Maria Puder olmak istemiştir. Raif Efendi gibi sevmek ve Maria Puder gibi sevilmek... Yusuf Atılgan'ın "Aylak Adam" kitabına yaptığım yorumda da belirttiğim gibi, bana kalırsa kitapta anlatılan aşk biraz ütopik ve gerçekleşmesi son derece zor. Ama gene de insana umut veren bir aşk bu. Arayışa iten, özendiren, keşke dedirten... Sabahattin Ali, zaten insan psikolojisini yazıtlarında son derece güzel işleyen bir yazar. Bu kitapta da hem Raif Efendi'nin hem Maria Puder'in yaptığı bazı hareketlere anlam veremediğiniz zamanlar olacak. Ama bence tam da bu anlarda onları anlamaya daha iyi başlayacaksınız.
Yani demem o ki; bu kitap boşu boşuna yıllardır birçok farklı kitapçının "en çok satanlar" listesinde değil bayanlar baylar. Neneniz duysa "Vardır bir hikmeti," der ya hani bu durum için, hah işte tam da öyle; sahiden de var bir hikmeti... Okuyun; kendi payınıza düşen hikmeti kendiniz çekip alın.
Sabahattin Ali'nin karakterlerinde şaşırtıcı bir biçimde benzerlikler vardır. Bunun sebebi tüm bu karakterlerin yazarın karakterinde örtüşmesi olabilir. Ben o yüzden yazarın hiçbir romanını birbirinden bağımsız düşünmem. Kürk Mantolu Madonna edebiyatımızda daha fazla tanınmıştır fakat Kürk Mantolu Madonna'daki Raif Efendi, İçimizdeki Şeytan'daki Ömer ve de Kuyucaklı Yusuf... Aslında hepsi tek bir insan. Hepsi Sabahattin Ali...
Kitabımız, bayan ve tabiri caizse "dişli" baş karakterimiz Komiser Aylin ve ekip arkadaşlarının İstanbul'da işlenen bazı cinayetleri araştırması ürerine kurgu edilmiş harika bir "polisiye". Yalın ve sürükleyici anlatımıyla okuyucuyu hiç sıkmayan, yormayan bir tarzı var. Neredeyse gereksiz bir tek satır dahi yazılmamış, konular uzatılmamış, sade diliyle okuyucunun başlayıp meraktan hemen bitirebileceği güzel bir roman olmuş.Polisiye sevenler hiç düşünmeden okusun. Ben Komiser Aylin'i, görevine bakışını hatta aşık oluşunu çok sevdim, kesinlikle tekrar görmek isterim. Yazarımızın ikinci kitabını merakla bekliyorum.
