Elif
@bielifcan
Küçük adımlarla yürümek isterdim kimsenin bana bakmayacağını bilsem.
Öğretmen
Lisans
İstanbul
İstanbul
447 okur puanı
Haziran 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Bilhassa tahammül edemediğim bir şey, kadının erkek karşısında her zaman pasif kalmaya mecbur oluşu...Neden? Niçin daima biz kaçacağız ve siz kovalayacaksınız?.. Niçin daima biz teslim olacağız ve siz teslim alacaksınız? Niçin sizin yalvarışlarınızda bile bir tahakküm, bizim reddedişlerimizde bile bir âcz bulunacak?
Sayfa 97Kitabı okudu
Beni evden çıkıp sokaklarda gezinmeye zorlayan şey ne? Tek başıma dalgın dalgın dolaşıyorum ve bu insanı gevşeten bir yaz gecesi gezintisi değil, bir yere varma acelesi içindeyim—ama nereye?
Artık ağlamak zamanı gelmiştir.
Sayfa 262Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“Duygusuzluk ve insafsızlığı kendinizde birleştirebildiğiniz günden beri rahat yaşıyorsunuz sanırım. Fakat onu başaramayanlar ne yapsın?”
Okumak için bir kitap almıştım. Hâlbuki ben düşlere dalmışım. İnsanın kendi düşünceleri ne kadar tatlıdır; öyle değil mi efendim?
Çok merhametlisiniz değil mi?
- Derhal ağlayacak kadar.
- Bununla beraber, pek çok zulümler yaptığınızı hatırlamıyor musunuz? Fakat dikkat ediniz. Bunları ekseriya unuturuz. Kendi içimizdeki adaletten korkan şuurumuz, bu hatıralardan kaçar.
Sayfa 121Kitabı okudu
“Düşün ki her an ben değişiyorum, her an sen değişiyorsun, buna rağmen birbirimizi nasıl tanıyabiliyoruz? Bu kaçan benliklerimizi birbirimizde aramak tecessüsü olmasaydı bir saniye konuşabilir miydik?”
Sayfa 135Kitabı okudu
Zekamız ve muhayyilemiz, bizi ümit ettiğimiz kadar oyalamıyor. Kitabın dostluğu da günün birkaç saatine münhasır.
Sayfa 95Kitabı okudu
Ah, anlatamıyorum, anlatamıyorum; kalbimin ince bir damarının koptuğunu, ruhumun bir acı bir keder, bir hüzün perdesi ile örtüldüğünü nasıl bir dille anlatayım? Kime anlatayım?
Burada sukûtu hayalden korkmuyor musun?
- Hayır.
- Nasıl olur?
- Hayal yapmıyorum ki sukûtu hayalden korkayım.
Sayfa 163Kitabı okudu
Nasıl anlatayım bilmem. Öyle dehşetli bir darbeye uğradım ki kalbimin en ince damarlarını kuruttu.
Kendimi bazen taşıyamayacak kadar mânasız buluyorum.
- O vakit kendi kendinize: “Mâna nedir?” diye sorsanız... “Mânâ”ya mâna veren de biz değil miyiz?
Sayfa 116Kitabı okudu
nasıl oluyor da şimdi bu sükûnet içinde bulunuyorum? Bu bir fırtınaya hazırlanış mı? Yoksa bu işin neticesini benden evvel sezen içim, ümitlerimin genişleme sahalarını kapamak gayretiyle beni şimdiden tıkıyor ve sert hakikatlere mi hazırlıyor?
Sayfa 57Kitabı okudu
Kendi kendime düşündüm ki sabır, tavsiye etmek kolay bir şey. Fakat ona dayanmak ne kadar zor, ne derece zor.