İlk kez Füruzan okuyorum. Geç kalmanın üzüntüsü var içimde. Bu kısacık öykünün her şeyine vuruldum ben. Bir eseri, okuduğunuz mekan, zaman, içinde bulunduğunuz şartlar vs özel seçilmiş gibi geliyor bana. Ve tüm bunlar esere ayrı bir anlam katıyor. Bizim dışımızda bir plan işliyor gibi. Ben kader diyeyim, siz ne derseniz deyin.
Bazı kitapları okuyacağı zamanı seçemiyor insan. Farkına varmadan eserde anlatılanları yaşarken buluyorsunuz kendinizi. Bir gün benim için de "hiçbiryer" diye bir yer olur mu meraktayım. Şehirleri mekanları bilmiyorum ama insanların değiştiğini yakinen biliyorum. Bu bilinirlik yoruyor beni.