Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.17
Birgaipyolcu
Birgaipyolcu
@birgaipyolcu
Bir sabah gelecek kardan aydınlık…
Memur
Political Science İnternational Relationals
124 okur puanı
Şubat 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Yaşarın hikayesi gerçekten karmaşık.. bu da mı başına gelebilir dediğimiz her şey gelmiş zavallımızın.. Ağlayarak okuduğum kitaplar çok olmuştu lakin gülerek okuduğum ilk eser oldu kendisi.
Yaşarı hayat karşısındaki çaresizliği sistemin çarpıklığı karşısında da sinirlendim durdum.
Lakin hayat öyle bir evriltti ki Yaşar’ı kitabın sonunda bir oh çektim işte bu.. Yaşar Yaşamaz’a Anşe’ye ve Hayati’ ye bir ömür mutluluklar..
Tanışmak istediğim yazarlarımızdan biri olan edebiyatımızın Garibi Orhan Veli kendine has üslubu ile bizi yer yer güldüren düşündüren hüzünlendiren bir şairimiz insan olarak sahip olduğumuz her olaya duruma şiir yazmıştır mesela işsizliğe bile :)
En hüzünlü yanı da kendisinin acı bir şekilde hayata gözlerini yummasıdır. Bir taraftan bu kadar güzel mısraları bir araya getiren adamların hazin sonu, şimdi ise bir cümleyi şiir diye bize yutturanların yaşamlarına şahit oldukça üzülüyorum ama sonuçta dünya bu işte..
İlber Hoca'nın kendi tarzıyla ele aldığı -bir hayat tecrübesi bir öneri- niteliğindeki bu eseri gençlere, genç hissedenlere :) sunuyor. Ülkemiz her dönemde kendini geliştirmek için ideal bir ülke değil fakat şuan içinde bulunduğumuz durum hem daha kolay hem daha zor gibi. Evet ulaşabileceğimiz birçok imkan var ama ciddi bir kimlik bunalımı içerisindeyiz. Daha doğrusu ne yaparsak yapalım ötekileştirilmekten kaçamıyoruz. İster istemez insan bu durum karşısında tükeniyor ve çareyi gitmekte buluyor. Ekonomik olarak hep sallantıda olan bir ülkeydik o sebeple İlber Hoca'nın kendini geliştirmek isteyen her türlü geliştirir tezini savunuyorum.
Hoca nereleri gezmemiz, neleri okumamız dinlememiz üzerinde fikirleri aktarmış. Tespitlerini okumak hak vermemek mümkün değil.
Velhasıl kitap benim hayatımda nasıl bir etki bırakır önümüzdeki yıllarda göreceğiz. Kendim için yapmak istediğim birkaç şey var onları gerçekleştirebilirsem bu kitap misyonuna ulaşmış demektir.
Okur Takip Önerileri
Cümlelerimi bir araya getirebilirsem kitap hakkında neler hissettiğimi anlatacağım duygularımı sıcağı sıcağına aktarmak isterim öte yandan sindirip hazmettikten sonra da içimi dökebilirim. Kitabın ana karakteri makus talihinin cilvesi olsa gerek hayatın çok başındayken aç olan yeğenlerini doyurmak için çalarak başlar. Yıllarına mal olan kürek cezası alır çıktığında ise hayata karşı bilmem kaç sıfır yeniktir, yeniden başlamaya temiz başlamaya taliptir ve hayat yeniden başlamasına yardımcı olur Geçmişi peşini bırakmasa da.. ben kitabın ana karakterinden çok büyük öğretiler edindim cesaret, kararlılık, doğru kalmak için olanca çaba göstermek bütün bunların mükafatı olarak yaşam sebebi bir kızı evladı bilip fedakarlığın hakkını vermesi. Vefa kelimesinin vücut bulmuş haliydi ana karakter. Tüm bunları o kadar çok içten ve akıcı anlatmış ki yazarımız kurgu olmadığına inanmak zor. Önünde saygıyla eğiliyorum.
Lise yıllarımın kitapları olan bu serileri okumasaydım belki klasiklere daha erken ulaşacaktım öte yandan bu kitaplar kurgusu ve akıcılığıyla da bana kitap okuma alışkanlığı da kazandırdı. Seriyi tamamlamak için uyumadığım geceler olur, sınav zamanları anneme verip saklaması söylerdim. Ne hikmetse her defasında bazaya saklardı, bulur gizlice tekrar okurdum :) Ve yine söylüyorum tekrar söyleyeceğim kitap filmden önce gelir:)
Konusu itibariyle başından beri ilginizi çeken sürükleyici anlatımı duru bir eser. Herkesin az ya da çok etkisinde kalması muhtemel.
Geçen sene bu zamanlar ağlaya ağlaya dersin başında oturduğum zamanları hatırlıyorum da gerçekten benim için de hayat yaşanılası değildi umudumu kaybetmiş hiçbir şeyi başaramamış olma hissi beni daha çok dibe batırıyordu. O sebeple kitabın ana karakterini çok iyi anlıyorum.
Ve tam bir sene sonra çalışıp emeklerimin karşılığını aldığım noktadayım. Sadece acı çekerek değil mücadeleden vazgeçmeyerek hayal ettiğimiz noktaya ulaşabiliriz bunu tecrübe ettim.
Geçen seneki kendim senin verdiğin mücadele bu seneki kendimi yeşillendirdi şükürler olsun.
Türk edebiyatında kalemi güçlü kendine has bir yazar,şair ve mütefekkir olan Tanpınar'ın iki eserini cok büyük bir şevkle okuyunca Huzur'u da okumalıyım dedim. Hevesli başladığım fakat yer yer zorlandığım bir eser oldu. İç huzurumu yakalayamadığım bir dönem olsa gerek eserdeki bilinmezlikler , çıkmazlar; Mümtaz ile Nuran'ın yılan hikayesine dönen aşkı, Beni bu "huzur"suzluğun içine çekti. Eğer hedefi bu idiyse gayet başarılı olmuş.
Tanpınar'ın salt edebiyata değil sanat musiki alanında donanımlı bir şahsiyet olması ve bunu eserlerinde bariz bir şekilde aktarması da benim gözlemlerim arasında. Karakterlerin hikâyeleri çok iyi işlenmiş sanki kurgu değil de kapı komşum gibiydi İhsan ile Macide.
Velhasıl bir eser daha bitti tavsiyem art arda çıkmaz aşk hikâyelerine müdahil olmayalım bir yerde bu işler nasip diyip kenara çekilelim
Kitap incelemesinden ziyade kitabı okurken ne hissettiğimi anlatmak isterim size.
Yaklaşık bir yıldır kpss denilen içine girilmez girildiğinde çıkılmaz bir kuyunun içerisindeydim yaşananları bizzatihi anlatmam gerek yok birçok badireler atlattık benim ve benim gibiler için çok zor bir seneydi.
Kitabımızın başkarakteri Martin Eden'i yaşadığı sancıyı kendimle özdeşleştirdim. Karakter kadar ağır bir yoklukta değildim elbette ama çevresinde ona hep öğüt veren onu kişiliğiyle değil konumuyla belirleyen insanları onların ikiyüzlülüklerini görünce evet dedim aynı sancılar,aynı kaygılar.
Sınavımın neticesi ne gelir malum puan da yetmiyor kadro açılır mı sıralamam ne olur hiç bilmiyorum.
Tek bildiğim eğer ben de bir gün Martin gibi hedeflerime ulaşırsam onun aksine korkmayacagim yaşamaktan kaçmayacağim.
Hayatta hep alttan alması gereken biz olmak zorunda olmadığımızı kendime tekrar tekrar hatirlatacağım.
Hiçbir şey olmamış gibi davranan insanlara karşı koyacağım.
Benim için hep zor zamanda yanımda olanlar yakınımda olanlar değerli olacak.
Kalp kıranlara incitenlere karşı tavrımı koyacağım çünkü şu artık çok net bu çağ insanlarla çizmemiz gereken sınırları silikleştirdi. O çizgilerimi keskinleştireceğim..
Teşekkür ederim Martin, teşekkür ederim hayat...
·
Puan vermedi
2021'i bitirmeye ramak kala bitişi bu eserle yapmaktan çok memnun kaldığımı söylemeliyim. İtiraf etmeliyim bu seneki okuma performansım maalesef sınıfta kaldı. Hayat yorgunluğu, beklentiler, hayal kırıklıkları ve yaşadığımız türlü imtihanlar hepimizi bir şekilde meşgul ediyor. Okumanın şifa olduğunu unutup kendimi düşünerek kemirdiğim bir sene oldu. Ama öte yandan elime kitap alıp boş boş okumak, içselleştirmemek de bana sanki o kitaba hakaret ediyormuşum gibi hissettirir.
İçinde bulunduğum karmakarışık düşüncelerle başladığım bu eserin kahramanından kendimden bir pay bulduğumda anlamıştım bu kitabı severek okuyacağımı. Hayri İrdal Bey' in üstünden atamadığı o kendine güvensizliği, yeni hayatının gidişatından memnun olmayıp bir taraftan vazgeçememesi evlatlarıyla arasında olan o manasız boşluk bana sanki bir roman karakteri değil de içimizden biri hissiyatini verdi. Yine başka bir karakter olan Halit Ayarcı Beyefendinin kitapta modernizmi ustaca temsil edişi olaylara çok yönlü bakışı takdire şayandi.
Olaylar kişiler tavırlar çok tanıdık. Cümleler, verilmek istenen mesaj okuyucuya ustaca aktarılmış. Anlatımı çok ağdalı değil ama sade bir dille yazılmış da diyemem. Anlaşılır bir eser. Okumanızı tavsiye edeceğim bir eser. Bol okumalı günler diliyorum.
Rus edebiyatının önemli klasiklerinden Suç ve Cezayı bitirmiş bulunmaktayım. Okumuş olmaktan mutlu olduğum bir kitap oldu. Dostoyevski ve Rus edebiyatına saygım bin kat arttı.
Olay örgüsünü muazzam buldum. Sonuna kadar merak ettirdi kitap. Olayların anlatış biçimi o kadar doğal ve gerçekçi buldum. Yoksulluğu işleyişi, yahut insanın korkudan ve şüpheden yavaş yavaş ne hale gelebileceğini gördüğümüz o evre çok güzel kaleme alınmıştı
Gerçek hayatta tanınması gereken farklı bir kişilik Dostoyevski karakterindeki zihin karmaşıklığı ve sorgulayıcı tavrını yazmışsa yaşamış biridir ve tanınmaya değerdir diye düşünüyorum
Edebiyat dünyasından bir Dostoyevski geçmiş iyi ki geçmiş...
Nur içinde yat Doğan hocam...
Ah be Doğan hocam. Ani gidişinin ardından sanki biliyormuş gibi bize bıraktığın son eserini de okudum.
Kendi tecrubelerinle ve bilginle harmanlandığın bu eser bana çok şey kattı.
Ama nasıl anlatsam içimdeki yangını söndüremedim.
Sebebi ise şu artık kendi kişisel sorunlarıma gözlerimi kapatıp umursamaz olabiliyorum ama içinde yaşadığım toplum, ülke şartları beni dibe çektikçe çekiyor . Ve bu durum beni korkutuyor.
İnsanların birbirine tahammülsüzlüğüne güçlünün güçsüzü ezmesine haksızın haklıymış gibi davranmasına üzülüyorum.
Yaşadığım ülkede bir genç olarak bana yokmuşum gibi muamele edilmesi beni incitiyor.
Hayal kuramiyoruz kendimize yeni bir şeyler katamıyoruz.
Ülkenin üniversite bitirmiş çoğu genci kpss profesörü oldu.
Hayatlarımız "aşağıdakilerden hangisi" söz öbeginden ibaret.
O kadar ilham verici cümleler yazmışsın ki
Ve hayatın o kadar zor şartlarında yılmadan pes etmeden çabalamışsın ki yazdıklarım için utanıyorum
Ama bugün bu ülkenin bir ferdi olarak her kademede yapılan adaletsizlik beni içten içe çürüttü.
Tek temennim senin gibi birçok bilim insanımızın öğretilerinin sadece okunması değil artık bu öğretilerin hayata geçmesi..
Çünkü kurtuluş ahlaklı dürüst ve mutlu çocuk yetiştirmekten geçiyor.
Sürekli bitmeyen savaşlar dramlar, ölümler açlık kıtlık ve tüm bunların üzerine düşüncelerinizin kontrol edildiğini hayal edebiliyor musunuz?
Şuan da saydıklarımdan farksız bir dünyadan yaşadığımız söylenemez tek bir farkla düşünebiliyoruz. neyseki hala varız..
Bugün küresel odaklar, güç ve iktidar tapıcıları yer yer düşüncelerimizi kontrol etmek için ilgimizi farklı alanlara yönlendirmek istese de şükür ki hala düşünüyoruz..
Anlatılan bu kitap insanoğlunun nasıl kaybettiğini anlatan bir mağlubiyet eseridir. Kitap bende şu duyguları uyandırdı eyleme geçmemiş düşünce hayalden başka bir şey değildir..
Bugün tuttuğumuz takımın kaybetmesi kadar kamplarda zorla çalıştırılan Uygurlu kardeşlerimizi, alamadığımız elbise kadar savaşla ve açlıkla boğuşan coğrafyaları kafamıza takıp dertlenmiyorsak bir kere daha düşünelim acaba biz düşünebiliyor muyuz?
yoksa düşüncelerimiz de yönlendiriliyor mu?
Okumanızı tavsiye ederim.Bol okumalı günler...
Hayatımızın kritik noktaları hepimizde az çok olmuştur. Şu sınavı geçemezsen iyi bir hayatın olmaz, iyi bir üniversite için çok çalışmalısın. Atanamazsan okumanın hiçbir anlamı olmaz.
Böyle böyle kendimizi, en güzel çağlarımızı telaşa soktuk.
Kendimle kavgalı olduğum bir zamanda başladım Kur'an-ı Kerim tefsirine kalbimin aklımın inşiraha kavuşağını bilerek başladım ve öyle de oldu.
Bir mümin olarak olarak sadece Allah'a iman edip O'na halini arz etmeyi teslim olmayı sadece O'na kul olabilmeyi O'na ibadet edebilmeyi sadece O'nun için sevebilmeyi öğrendim.
İyi bir mümin olmanın yol haritasını Kur'an'da ve en güzel örneği olan Efendimiz (sav)'dan öğrendim.
Öğrendiklerimizle amel edenlerden olma duasıyla..
Okumaya erken yaşlarda başladım fakat klasikleri hep es geçip dönemin popülaritesine kapıldım. Dostoyevski'nin bu eseri, bende klasiklere geç kalmanın pişmanlığını tekrar hatırlattı öte yandan tam zamanında okudum da dedim. Çünkü yazarın okuyucudan istediği bir birikmişlik var. İnsanlığı tanımak. Gücünün yettiğine zalimce davranan, insanın onurunu kaybetmeden yaşamasının zor olduğu bir düzeni anlatır.
Eser derin ruh tahlilleri, insanın kendiyle hesaplaşmasını muazzam bir şekilde anlatıyor. Ve tüm bunları duru bir sadelikle anlatıyor. Diğer eserlerini okumak için sabırsızlanıyorum.
Bol kitaplı günler...
İki kardeşin küçük dünyasıyla başlayan kitap her sayfayla birlikte yeni karakterler eklenmiş. Bu karakterler birbirine bağlı iki kardeşin arasına girip uzaklaşmalarına sebep olmuş.
Her karakterin ayrı hikayelerinin anlatıldığı bölümler çok dokunaklıydı. Okurken hep konunun Abdullah ile Peri'ye nasıl geleceğini bekledim durdum. Fakat buluşmaları hiç de arzu etmediğim bir durumda oldu. Abdullah'ın hastalığı..
Oysa Peri'nin ondan dinleyecek o kadar çok hikayesi vardı ki...
Kitap konu açısından sürükleyici anlatımı sade ve akıcı olduğundan çabuk okunabilir bir kitap.
"Savaşın ve yokluğun ayırdığı tüm bağlarla içinde kocaman bir boşlukla yaşamak zorunda bırakılan herkesin bu dünyadan çok alacağı var"
