"Son zamanlarda, bilmem neden, bütün sevincimi yitirdim, her gün yaptıklarımı yapmaz oldum. Gerçekten öyle karardı ki içim, dünya, bu güzelim yapı, çorak bir kayalığa döndü gözümde. Hava, o canım başörtüsü dünyanın, şu cömert gökkubbeye bakın, bu yüce tavan altın parıltılarıyla bir şey değil benim için, pis, hastalıklı kokular birikintisinden başka bir şey değil..."
Sayfa 56Kitabı okudu
Şu an dünyada dizginlenemez bir özgürlük var,
peki bu özgürlük insanlara huzur getiriyor mu?
Şu zehirlenme düşünülenden de öteye gitmektedir: bugün "idealist" gibi hissedilen ve üstün bir soydan gelindiği için gerçekliğe tepe- den ve yabancılaşmış bakmanın hak sayıldığı her yerde teologlardaki kibir-içgüdüsüne tekrar tekrar rastladım... İdealist, aynı din adamları gibi bütün büyük kavramları elinde tutar ve sadece elinde de değil! O, bu kavramları iyi niyetli bir küçümsemeyle "akla", "duyulara", "haysiyete", "lüks hayata" ve "bilime" karşı kullanır ve kendini, sanki bunlar, üzerinde saf egoizm içinde bulunan "aklın" yüzdüğü, zarar verici ve kışkırtıcı kavramlarmış gibi onlardan üstün görür.
O bu şu değil de en yakın kız arkadaşımla bir ev tutup yaşamak var.. terapi gibi terapi.. daha iyisi yok 🤌🏻
Kuşkusuz insanın anlam arayışı içsel denge yerine içsel gerilim yaratabilir. Ne var ki, ruh sağlığının vazgeçilmez ön koşulu da işte bu gerilimdir.Dünyada, kişinin en kötü şartlarda bile yaşamını sürdürmesine, yaşamında bir anlam olduğu bilgisi kadar etkili bir şekilde yardımcı olan başka hiçbir şey yoktur. Nietzsche’nin şu sözlerinde bilgelik vardır: ‘Yaşamak için bir nedeni olan kişi, hemen her nasıl’a dayanabilir.
192 syf.
8/10 puan verdi
Butimar efsanevi bir kuş türüydü. Doğu mitolojilerini incelerken birkaç kez adına rastlamıştım. Kıyıya çöküp denizi izlermiş. Denizden bir damla dahi su içmezmiş. Şayet içerse denizin kuruyacağından korkarmış. Uçmaya yeltendiği vakit de hayal kırıklığına uğrarmış. Çünkü bu kuşların bir türü, başka bir kuşa âşıkken uçamazlarmış.
üslup insanın kimliğidir derler Zehk...
tatlı dilli konuşan,
güzel,
tatlı bir kimliğe sahiptir.
sert,
kaba saba konuşan,
"İnanç bir ihtiyaçtır, su içmek gibi. Ama insanlar bedenlerinin suya ihtiyacı olduğunu gözetmeksizin sadece bir şeyler içmek adına önlerine konan çay, gazoz artık ne varsa onu içerek susuzluklarını giderebiliyorlar, bu ne gibi biliyor musunuz?! İnanca ihtiyacı olan bir ruhun, imanını beslemek için önüne konan ne varsa sorgulamadan kabul etmesi gibi. Yani maalesef inananlar da her zaman imanlarını besleyecek şeyleri seçmeyebiliyorlar. Suya ihtiyaç duyan bir beden su yerine sürekli gazoz içip nasıl sonunda hasta olursa, imana ihtiyaç duyan bir ruh da, 'sorgulamazsa', düşünmeden, anlamadan sadece biat ederse sonunda hasta olur, çünkü insan biat etmek için değil, anlamak için yaratılmıştır, sorgulamamak yaradılışımıza aykırıdır. Eğer sizin inancınız, bir diğerinin var olmaması gerektiğini size söylüyorsa ve siz bunu bir Müslüman olarak kabul ediyorsanız dünyanın en büyük günahını işliyorsunuz! Sorgulamamak İslam'a hakarettir! Çünkü sorguladıkça seveceğiniz bir yoldur bu!"
Sayfa 457Kitabı okudu
Hac-46
Hiç yeryüzünde gezip dolaşmadılar mı ki bu sayede düşünen kalpleri yahut (olanları) duyacak kulakları olsun. Gerçek şu ki gözler kör olmaz, fakat (asıl) göğüslerde olan kalpler/basîretler kör olur.
Sayfa 336 - Server YayınlarıKitabı okuyor
O küsmüş bu darılmış.
Şu mesafe koymuş.
İnan hiç umrumda değil.
Taşın çiçek açmadığını,
Suyu boşa harcayınca,
Anladım ben.
Gelme diyorsun
Bu gel demektir
Birazdan güneş doğacak
Doludizgin atlılar geçecek yüreğimden
Seni düşüneceğim
Gümüş mahmuzların parlaklığınca
Yağmur nal izlerini örtmeden
Sana geleceğim
deneyim Zehk...
" başkalarının hayatlarından ders alın,
insan bütün hataları,
tek başına yapacak kadar...
uzun yaşamıyor. " diyor Tolstoy.
biz ne kadar ders alıyoruz?