Oysa otopsisi yapılmış bir bedeninki kadar boş bir beyinle ne kadar mutlu olurdum, diye düşünüyorum.
Çünkü her şey onları haksız çıkarıyordu, en başta da yaşamın kendisi.
Öldüğüm günden sonraki bir zamana ışınlanmış gibiyim.
Okur Takip Önerileri
Bugün masal değil,
Masaldan daha güzel, gerçek
Ben bir acayip oldum. Gözüm kimseyi görmüyor,kimsenin kapımı çalmasını istemiyorum.
Bilmem ki hatıralar
Ne istersiniz benden...
...mutsuzluk mutluluktan daha çok ses çıkarıyordu.
İnsanları anlamak zor değil. Hepsinin de doğum izleri gibi karakter izleri var sağlarında sollarında.
Yargı kesin:Acı çekmek ruhun fiyakasıdır.
Herkes gibi yaşamak da yaşamak mıydı?
.. Aşk zamansızdır. O zaman zamansız olan bir şeyin zaman içerisinde yok olması imkânsızdır. Bu yüzden aşk acısının en iyi ilacı ölmektir. Sonsuz bir unutkanlığa sahip olmaktır.
Ne istediğini bilememek insana verilmiş en yırtıcı işkence türlerindendir...
"Seni anlıyorum" demek büyük bir yalandır. Kocaman bir yalan. Kimse kimseyi anlayamaz ve tanıyamaz dünyada...
Attığım adımların yavaşladığına tanık oluyorum. Bir gün o kadar yavaş yürüyeceğim ki, duracağım!
Her aldığım nefes boğazımı yakıyor...Ben çok zor yaşıyorum.Doğumumdan beri ölüm döşeğindeymişim gibi yaşıyorum...